"ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΤΙΓΜΑ", Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΤΕΝΟΚΕΦΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Το 2003 ο Robert Benton μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο του Philip Roth "Το Ανθρώπινο Στίγμα" (The Human Stain) με λαμπρό καστ: Άντονι Χόπκινς, Νικόλ Κίντμαν, Εντ Χάρις, Γκάρι Σινίζ.
Ένας επιτυχημένος κοσμήτορας σε κολέγιο αναγκάζεται να παραιτηθεί λίγο πριν τη σύνταξη, επειδή εν αγνοία του χρησιμοποίησε έναν ρατσιστικό όρο. Μετά το θάνατο της γυναίκας του, αν και ηλικιωμένος, θα τα φτιάξει με μια πολύ νεότερή του και "κατώτερή" του ταξικά γυναίκα, που δουλεύει ως καθαρίστρια. Αυτό θα θεωρηθεί σκάνδαλο στην πόλη. Παράλληλα βλέπουμε σκηνές από τα νεναικά του χρόνια και, κάποια στιγμή, μαθαίνουμε ένα μυστικό που επιλέγει να κρύβει επιμελώς σχεδόν σ' ολόκληρη τη ζωή του.
Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο δράμα, που προσπαθεί να θίξει αρκετά θέματα. Τον ρατσισμό πάν' απ' όλα, την ταξική δομή της κοινωνίας, τη συχνά ηλίθια πολιτική ορθότητα, την στενοκέφαλη και υποκριτική κοινωνία, που φαίνεται ευαίσθητη απέναντι σε δευτερεύοντα ζητήματα, σε πολλά άλλα και ουσιαστικά όμως είναι απόλυτα μη ανεκτική και συντηρητική... Αφηγείται την ιστορία με πισωγυρίσματα στο χρόνο, αποκαλύπτοντας προοδευτικά το παζλ, ενώ προσπαθεί να σχεδιάσει τα ψυχολογικά πορτρέτα των ηρώων της. Τέλος, οι ηθοποιίες είναι καλές. Ίσως όμως το όλο αποτέλεσμα να είναι κάπως θεατρικό. Έχει σίγουρα ενδιαφέρον, προβληματίζει σε πολλά επίπεδα τον θεατή (τελικά η "δειλία" και η προδοσία του ήρωα δεν είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής κατάστασης και μη ανεκτικότητας;), ενώ σε κάποια σημεία κατάφερε να με συγκινήσει. Ωστόσο, συνολικά, νομίζω ότι δεν είναι τόσο σημαντική κοινωνική ταινία όσο θα ήθελε. Κινηματογραφικά εννοώ.