WELCOME; ΜΑΛΛΟΝ ΟΧΙ...

Ξέρετε ότι στη Γαλλία είναι παράνομο και ποινικά κολάσιμο να βοηθήσεις λαθρομετανάστη; Ότι μπορεί να φας έως και 5 χρόνια φυλακή; Κι ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ήδη καταδικαστεί γι' αυτό τους το "έγκλημα"; Αυτή την άγνωστη (σε μένα τουλάχιστον) απαράδεκτη πτυχή του νόμου εξετάζει το "Welcome" (2009) (εννοείται ότι ο τίτλος είναι ειρωνικός) του γάλλου Philippe Lioret. Αλλά και το καυτό και επίκαιρο πρόβλημα των λαθρομεταναστών γενικότερα.
Ένας νεαρός Κούρδος από το Ιράκ διανύει με τα πόδια χιλιάδες χιλιόμετρα και βρίσκεται τελικά στη Γαλλία - αφού βασανιστεί από τούρκους στρατιώτες. Μοναδική ώθηση για όλη αυτή την οδύσσεια, το πάθος του για την αγαπημένη του, που ζει νόμιμα στο Λονδίνο. Όλα αυτά τα μαθαίνουμε μετά. Το φιλμ ξεκινά όταν διαπιστώνει ότι είναι αδύνατο να διασχίσει τη Μάγχη και να πάει απέναντι. Τα μέτρα εδώ είναι ιδιαίτερα αυστηρά. Και τότε, με τη βοήθεια ενός γάλλου προπονητή κολύμβησης, αποφασίζει να τη διασχίσει κολυμπώντας.
Παρακολούθησα την ταινία με ενδιαφέρον, παρά το ότι νομίζω ότι κάπου - κάπου γίνεται μελό. Και θεωρώ επίσης ότι οι θυσίες του αδιάφορου μέχρι τότε για το μεγάλο αυτό πρόβλημα προπονητή είναι μάλλον υπερβολικές. Ωστόσο δεν την θεωρώ καθόλου κακή. Πιάνει το πρόβλημα από πολλές πλευρές, γίνεται σε αρκετά σημεία υγιώς συγκινητική και, κυρίως, μιλά για κάτι που πολλοί αποκρύπτουν ή προτιμούν να ξεχάσουν, ενώ άλλοι αγνοούν. Ρεαλιστικό, καλογυρισμένο, νομίζω ότι τελικά δίνει αρκετή τροφή για σκέψη και προβληματισμούς. Και μπλέκει έξυπνα την ιστορία του μικρού κούρδου με τα προσωπικά προβλήματα του γάλλου (που, ως ένα βαθμό, δικαιολογούν την ηρωική συμπεριφορά του).
Παρά τις αρετές αυτές πάντως, πιστεύω ότι το βασικό θετικό στοιχείο της ταινίας είναι το "ντοκιμαντερίστικο". Αυτό δηλαδή που θέτει το πρόβλημα και παρακολουθεί τις συμπεριφορές ντόπιων και ξένων απέναντι σ' αυτό. Διάβολε, γείτονες καταγγέλουν γείτονες επειδή φιλοξενούν λαθρομετανάστες, μπάτσοι εισβάλλουν σε σπίτια ντόπιων για να πιάσουν επ' αυτοφόρω ξένους να μένουν εκεί, σούπερ μάρκετ και λουτρά αρνούνται να τους δεχτούν ακόμα κι αν μπορούν να πληρώσουν, άνθρωποι καταδικάζονται κανονικά επειδή βοήθησαν ξένους... Αν αυτό δεν είναι υποβάθμιση κάθε ένοιας ανθρωπιάς, τότε τι είναι; Φυσικά το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης είναι μεγάλο και οι τοπικές δυτικές κοινωνίες δυσκολεύονται πολύ να αφομοιώσουν τους εξαθλιωμένους τριτοκοσμικούς που φτάνουν αθρόα. Αλλά αρνούμαι να δεχτώ την άγρια αυτή ποινικοποίηση αν λύση. Αν θέλουν πραγματικά να εξαλείψουν το φαινόμενο οι δυτικές κοινωνίες, ας κόψουν το κεφάλι τους κι ας ανεβάσουν συνολικά το επίπεδο συνθηκών διαβίωσης στον Τρίτο Κόσμο (στο μισό περίπου πλανήτη δηλαδή). Ας βρουν λεφτά παράγοντας λιγότερα όπλα ή καταναλώνοντας λιγότερο, δεν ξέρω. Στο κάτω - κάτω κατά ένα μεγάλο μέρος είναι υπεύθυνες για την αθλιότητα που επικρατεί στις χώρες αυτές.