Ο ΣΤΑΘΜΟΣ 13 (ΞΑΝΑ)ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Από τη μανία των ριμέικ δεν γλυτώνει τίποτα (διότι το Χόλιγουντ δεν κατάντησε χτες ανέμπνευστο, πάνε αρκετά χρόνια τώρα). Έτσι λοιπόν το 2005 ο γάλος Jean-Francois Richet ξαναγυρίζει  το θρυλικό "Σταθμός 13 δέχεται Επίθεση" (Assault on Prencinct 13) του 1976, του Carpenter φυσικά, όταν ακόμη αυτός ήταν στις δόξες του. Με καλό καστ μάλιστα (Ίθαν Χοκ, Γκάμπριελ Μπερν, Λόρενς Φισμπερν κ.ά.)
Όπου τη νύχτα της πρωτοχρονιάς ένας αστυνομικός σταθμός, στον οποίο έχουν ξεμείνει τρεις όλοι κι όλοι μπάτσοι που έχουν βάρδια χρονιάρα μέρα, αναγκάζεται να "φιλοξενήσει" έναν τρομερά επικίνδυνο εγκληματία, που είναι αδύνατο να μετακινηθεί περαιτέρω λόγω σφοδρής χιονοθύελλας. Και η έξωθεν λυσσασμένη επίθεση, που μετατρέπεται σε κανονική πολιορκία όσο κρατά η νύχτα και η θύελλα,  δεν αργεί να αρχίσει. Μόνο που οι έγκλειστοι σύντομα θα διαπιστώσουν ότι οι επιτιθέμενοι δεν είναι οι σύντροφοι του κακοποιού που θέλουν να τον ελευθερώσουν, αλλά...
Το πρωτότυπο φιλμ είναι πραγματικό υπόδειγμα σασπένς. Από την άλλη ο Richet δεν είναι κακός σκηνοθέτης (μετά από τον "Σταθμό" έκανε το πολύ ενδιαφέρων "Υπ' Αριθμόν 1 Δημόσιος Κίνδυνος" για τον διαβόητο κακοποιό Μεσρίν). Οπότε και το φιλμ αυτό (ο δεύτερος "Σταθμός" εννοώ), διατηρεί το σασπένς, βλέπεται απνευστί, και κάνει (μία ακόμη) καταγγελία για την αστυνομική διαφθορά. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι έπληξα. Όμως, διάβολε, το είχα ξαναδεί! Καλό ήταν, αλλά αν ήταν και πρωτότυπο... Όπως καταλάβατε, πιστεύω ότι και τα καλά ριμέικ δεν παύουν να επιβεβαιώνουν το ανέμπνευστο του σύγχρονου Χόλιγουντ που λέγαμε πριν.