Ο "AKIRA" ΚΑΙ Η ΑΥΓΗ ΤΩΝ ANIME

Το 1988 η Δύση μαθαίνει για πρώτη φορά ότι στην Ιαπωνία ανθεί το animation, τα anime, όπως λέγονται εκεί και, πλέον, διεθνώς. Αφορμή ήταν το περίφημο "Akira" του Katsuhiro Otomo, βασισμένο σε κόμικς (manga) του ίδιου, ένα εντελώς ενήλικο φιλμ διάρκειας 124΄.
Σε ένα μελλοντικό, βίαιο Τόκιο, μυστική στρατιωτική ομάδα δουλεύει σε ένα μυστηριώδες project. Όταν συλλαμβάνουν ένα μέλος μιας συμμορίας βίαιων έφηβων μοτσυκλετιστών, θα πειραματιστούν πάνω του και θα το μετατρέψουν σε έναν οργισμένο ψυχοπαθή με τεράστιες δυνάμεις. Τα αποτελέσματα θα ξεφύγουν σύντομα από κάθε έλεγχο.
Είπαμε: Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το ενήλικο του πράγματος. Πολιτικά σχόλια, στρατιωτικοί που συνωμοτούν και επιβάλλουν δικτατορία, διεφθαρμένοι παραδοσιακοί πολιτικοί, κοινωνική βία και, βέβαια επιστημονική φαντασία και μεταφυσικές αναζητήσεις, μπλέκονται αξεδιάλυτα. Όλα αυτά δίνονται με καταιγιστική δράση, κυνηγητά, εκρήξεις... Ένα χαρμάνι που, είπαμε, τότε είχε πραγματικά ενυπωσιάσει. Ίσως να προϋπήρχαν κι άλλα παρομοίως ενήλικα anime, δεν ξέρω. Η σημασία του φιλμ αυτού όμως είναι ότι εξ αιτίας του η Δύση έκπληκτη ανακάλυψε ότι "τα πράγματα είναι σοβαρά" στη χώρα αυτή και έβαλε τις βάσεις της σύγχρονης δυτικής λατρείας μιας ευρείας μερίδας νέων σε κάθε τι ιαπωνικό (κυρίως βεβαίως σε animation και κόμικς).
Νοηματικά, είπαμε ότι εκτός του πολιτικού στοιχείου, από ένα σημείο και πέρα το φιλμ ξεφεύγει σε μεταφυσικές, σχετικά απροσδιόριστες και ίσως ακόμα και χαώδεις αναζητήσεις, ακολουθώντας μια πορεία σε στιλ "2001: Οδύσσεια του Διαστήματος".  Ξαναβλέποντάς το σήμερα ίσως να κουράστηκα κάπως από τη βαβούρα και τη μεγάλη του διάρκεια, ωστόσο σε γενικές γραμμές παραμένει απόλυτα εντυπωσιακό και must see. Όσο για τον καθοριστικό ιστορικό του ρόλο, είπαμε: Αυτός είναι αναμφισβήτητος.