ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ "MOSQUITO STATE"

 

O Filip Jan Rymsza είναι πολωνός, ζει και δουλεύει όμως στο Λος Άντζελες. Το "Mosquito State" (2020) είναι η τρίτη του ταινία. Και, αν μη τι άλλο, είναι πολύ ιδιαίτερη.

Ο ήρωας είναι ένας νεαρός ιδιοφυής προγραμματιστής, τόσο που σχεδόν μπορεί να προβλέπει το μέλλον (οικονομικά / επιχειρηματικά εννοώ). Είναι στέλεχος σε μεγάλη εταιρία (η δουλειά του την έχει κάνει μεγάλη για την ακρίβεια), είναι ζάπλουτος, συγχρόνως όμως είναι και εμφανώς διαταραγμένος. Ζει ολομόναχος δίχως κανένα φίλο σε ένα τεράστιο, πανάκριβο, σχεδόν άδειο διαμέρισμα από το οποίο δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ εκτός για να πάει στη δουλειά του. Ώσπου η ζωή του ανατρέπεται: Ερωτεύεται για πρώτη φορά, ενώ οι προβλέψεις στα περίφημα συστήματά του συμπεριφέρονται παράξενα. Ταυτόχρονα, ένα απλό κουνούπι θα μπει στο διαμέρισμά του. Η συνέχεια θα είναι - για να το πω κομψά - παρανοϊκή. 

Μη ψάξετε για πολλές εξηγήσεις ούτε για το πώς ούτε γιατί συμβαίνουν όλα. Ούτε γιατί ο ήρωας συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται. Η ταινία βρίσκεται κοντά στον περίφημο "σωματικό / ιατρικό τρόμο" της πρώτης κινηματογραφικής περιόδου του Cronenberg. Δίχως να έχει καμιά σεναριακή σχέση, η όλη ατμόσφαιρα και οι ψυχικές καταστάσεις μου θύμισαν τους "Διχασμένους" (για να πάρω το άμεσο παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό). Και βέβαια μου είναι δύσκολο να σας απαντήσω: Ό,τι γίνεται έχει κάποιον απώτερο λόγο ή όλα είναι απλώς η παράνοια ενός διαταραγμένου; Ή μήπως τελικά προχωράμε προς τη δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου, ενός μετα-ανθρώπου; 

Υποβλητικά και δεξιοτεχνικά γυρισμένη, με αξέχαστη ηθοποιία (και αξέχαστη φιγούρα) από τον πρωταγωνιστή, παρανοϊκό και συχνά δυσάρεστο, το φιλμ απευθύνεται μεν σε λίγους, καθώς ισορροπεί ανάμεσα στον τρόμο και στο σινεμά τέχνης, αλλά, παρά τα ερωτηματικά, μου έχει εντυπωθεί στο μυαλό ως κάτι πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό. Δικαίως πήρε το βραβείο στο Horrorand της Αθήνας του 2022.