ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ, ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ "ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΙ"

 

Η Claire Denis είναι μια ιδιόρρυθμη γαλλίδα σκηνοθέτης, κάποιες ταινίες της οποίας βρίσκονται στα όρια σχεδόν του πειραματικού. Το 1999 γυρίζει τους "Λεγεωνάριους" (Beau travail), με τον Ντενί Λαβάν, τον μόνιμο πρωταγωνιστή του Carax, στο βασικό ρόλο.

Ο ήρωας θυμάται τις μέρες του στη Λεγεώνα των Ξένων στο Τζιμπουτί. Όχι, δεν υπήρχε τίποτα το ηρωικό εκεί. Ολόιδια καθημερινότητα, ασκήσεις, ατελείωτες ώρες σχόλης, έρημος, βόλτα στην πόλη... Ωστόσο εκείνος μοιάζει να είναι ευτυχισμένος εκεί, σ' αυτή τη μίζερη για άλλους ρουτίνα. Ώσπου θα φτάσει ένας καινούριος νεαρός λεγεωνάριος και όλα θα αναποδογυριστούν. Μέσα του θα τρυπώσει η ζήλια για το νέο και η κατάσταση θα φτάσει σε οριακό επίπεδο...

Η ταινία διαθέτει κάπως στρυφνή αφήγηση με πισωγυρίσματα στο χρόνο, η σκηνοθεσία είναι περίεργη, οι κινήσεις των ηθοποιών παράξενες, όπως και οι στάσεις τους. Όλα μοιάζουν με χορογραφία. Όντως, έμαθα ότι οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τους λεγεωνάριους είναι όλοι επαγγελματίες χορευτές. Στο βάθος υποβόσκει μια λανθάνουσα ομοφυλοφιλία, η οποία όμως ποτέ δεν εκδηλώνεται ανοιχτά, ούτε καν παίζει οποιοδήποτε σεναριακό ρόλο. Απλώς ενυπάρχει στην εικόνα και στον τρόπο κινηματογράφησης. 

Αυστηρά και μόνο για σινεφίλ, όπως όλες οι ταινίες της Denis.