ΒΙΑ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣTH "ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ"

Η "Γλυκιά Πατρίδα" (Sweet Country) του 2017 είναι η 2η μεγάλου μήκους ταινία τιυ αυστραλού Warwick Thornton. Πρόκειται για ένα γουέστερν που διαδραματίζεται στην "πρωτόγονη" Αυστραλία της δεκαετίας του 20 και αφορά κυρίως τις σχέσεις των λευκών αποίκων με τους αβορίγινες.
Η συμεριφορά των λευκών είναι κάτι παραπάνω από καταπιεστική για τους ιθαγενείς, καθώς τους χρησιμοποιούν ουσιαστικά σαν σκλάβους - αν και επίσημα δεν υπάρχει δουλεία. Ένας βαθιά θρησκευόμενος λευκός προσπαθεί ωστόσο να φερθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στο "δικό του" ιθαγενή. Η άφιξη ενός βάρβαρου, μοναχικού, μέθυσου και βαθιά ρατσιστή λευκού βετεράνου πολέμου θα διαταράξει τις ισορροπίες. Όταν ο νεοφερμένος θα απειλήσει τη ζωή της οικογένειάς του, ο ιθαγενής θα αναγκαστεί να τον σκοτώσει αμυνόμενος και θα τραπεί σε φυγή με τη γυναίκα του. Μια άγρια καταδίωξη από ένοπλο απόσπασμα λευκών αρχίζει με απρόσμενη εξέλιξη.
Το φιλμ, ρεαλιστικό, ωμό όπου χρειάζεται, απαισιόδοξο, σχετικά αργό και με τελετουργικούς ρυθμούς, εστιάζει κυρίως στο βαθύτατο ρατσισμό που επικρατεί στη χώρα, στην έλλειψη δικαιοσύνης, ακόμα κι αν υπάρχει η πρόθεση γι' αυτήν, και κάνει ένα πικρότατο και καυστικό σχόλιο για τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε ο σύγχρονος δυτικός κόσμος, κυρίως στις περιοχές που εκμεταλλεύτηκαν άγρια οι αδίστακτοι λευκοί άποικοι (Αμερική, Αυστραλία, Αφρική κλπ.) Μην περιμένετε άγρια δράση και εντυπωσιακές μάχες. Ίσα ίσα, για μένα η ταινία γίνεται υποβλητική και δυνατή ακριβώς χάρη στο ρεαλισμό και τους χαλαρούς ρυθμούς της - αν και δεν με κούρασε καθόλου, αντίθετα την παρακολούθησα με αγωνία. Στα πλεονεκτήματά της και το ότι οι χαρακτήρες δεν είναι ποτέ μάυρο - άσπρο. Αντίθετα οι λευκοί διαθέτουν πολλές αποχρώσεις και οι αβορίγινες, χαμένοι ανάμεσα στο βίαιο και ξένο γι' αυτούς "καινούριο" και την δική τους παράδοση, συχνά παραπαίουν δίχως να κατανοούν ακριβώς τι συμβαίνει.
Δυνατό φιλμ, που συνιστώ σε όσους δεν αναζητούν μια απλή, εντυπωσιακή περιπέτεια, αλλά κάτι βαθύτερο.