"ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ" Ή ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Ο Roman Bondarchuk είναι ουκρανός ντοκιμαντερίστας και το "Vulkan" (Ηφαίστειο) του 2018 είναι η πρώτη του ταινία μυθοπλασίας. Διαδραματίζεται στην ουκρανική στέπα, σε μέρος της οποίας (μάλλον, διότι δεν δίνονται και πολλές πληροφορίες) μόλις έχουν προσαρτήσει οι ρώσοι και η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από ρευστή. Το θέμα της όμως δεν είναι ιστορικό ή πολεμικό. Κάθε άλλο.
Ένας εργαζόμενος στον ΟΟΣΑ ουκρανός συνοδεύει ευρωπαίους ως μεταφραστής, όταν το αυτοκίνητό τους παθαίνει βλάβη στο πουθενά της ουκρανικής στέπας. Ψάχνοντας για βοήθεια θα βρεθεί σε ένα ξεχασμένο, μίζερο χωριό και, όταν το αυτοκίνητο με τους ευρωπαίους (η τύχη των οποίων αγνοείται) θα εξαφανιστεί μυστηριωδώς, εκείνος θα βρεθεί να φιλοξενείται από έναν ιδιόρυθμο άνεργο (μετά τη διάλυση των πάντων στην περιοχή) και τη νεαρή κόρη του σε ένα εξ ίσου ιδιόρυθμο σπίτι. Τα πάντα γύρω του είναι παράλογα και συχνά βίαια. Οι πρώτες προσπάθειες να ξεκολλήσει και να επιστρέψει στην πρωτεύουσα αποτυγχάνουν, ώσπου σιγά - σιγά θα αρχίσει να συνηθίζει την ενίοτε στα όρια ζωή της ξεχασμένης περιοχής.
Καφκικός εφιάλτης, είδος ηθογραφίας με συχνά σουρεαλιστικά ξεσπάσματα και ονειρικές καταστάσεις που συνδέονται με μια παράλογη πραγματικότητα, συνυπάρχουν στο ενδιαφέρον αυτό φιλμ, το οποίο, παρά τους αργούς ρυθμούς του, άσκησε πάνω μου μια περίεργη γοητεία. Ουσιαστικά βεβαίως το θέμα του είναι ο κρυφός πόθος πολλών ανθρώπων να διαγράψουν το παρελθόν και να ξεκινήσουν από το μηδέν μια καινούρια ζωή, σα να έχουν μόλις γεννηθεί. Έστω κι αν κολλήσουν σε μια πραγματικότητα στο πουθενά, όπου τίποτα δεν είναι ακριβώς όμορφο ή ασφαλές, τίποτα δεν συμβαίνει κι όμως όλα μπορούν να συμβούν...
Όμορφες εικόνες και, κάπου κάπου, χιούμορ συνθέτουν την παράξενη αυτή ταινία. Για μένα, το είπα, διαθέτει μια αναπάντεχη γοητεία, δεν είναι όμως για πολλούς. Όσοι μπορούν να δουν ασυνήθιστο σινεμά και δεν βαρυγκομούν στους αργούς ρυθμούς που προαναφέραμε ας το ψάξουν.