"THE TOWN": ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΑΞΙΕΣ

Να λοιπόν που ο Ben Affleck αποδεικνύεται ότι είναι και καλός σκηνοθέτης. Όχι ίσως ξεχωριστός, σίγουρα όχι κάτι που θα αλλάξει το σινεμά, αλλά καλός και σταθερός. Το "The Town" (2010) είναι μια κλασική αστυνομική ιστορία που ναι μεν δεν κρύβει εκπλήξεις, βλέπεται όμως ευχάριστα, διαθέτει καλούς και σωστά δομημένους χαρακτήρες και, τέλος πάντων, μου φάνηκε γενικά μια καλογυρισμένη και ενδιαφέρουσα στην παρακολούθηση ταινία.
Το Τζωρτζτάουν (το "Town" του τίτλου) είναι μια συνοικία της Βοστώνης που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ σε κάθε λογής ληστείες. Τον μικρόκοσμο της περιοχής αυτής, τις σχέσεις ανάμεσα σε συμμορίες, συγγενείς, παιδικούς φίλους κλπ. σκιαγραφεί η ταινία. Η συνοικία μοιάζει να κλείνει ασφυκτικά γύρω από τους ήρωες, μοιάζει να επιβάλλει εκείνη τη θέλησή της και να καθορίζει τη μοίρα τους. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όταν γεννηθείς σε τέτοιο περιβάλλον, όταν ο πατέρας σου είναι φυλακή, όταν από μικρός κι εσύ κι όλοι οι παιδικοί σου φίλοι ανήκουν σε συμμορίες, όταν από μικρός έχεις εμπλακεί σε μια κατάσταση με υποσχέσεις, όρκους και διάφορα είδη "ομερτά", όταν μετά το πρώτο "παραστράτημα" ένα πλέγμα ιδιόρυθμων σχέσεων και ωμών εκβιασμών δεν σ' αφήνει να ξεφύγεις, είναι λογικό και αναμενόμενο να ακολουθήσεις κι εσύ μια λίγο - πολύ προδιαγεγραμμένη πορεία. Η ταινία, εκτός από τη δράση, ρίχνει εξ ίσου το βάρος στη ψυχολογία και στις σχέσεις ανάμεσα στους ήρωες.
Τώρα βέβαια το φιλμ διαθέτει και κάμποσα από τα κλισέ του είδους: Θεαματικά κυνηγητά αυτοκινήτων, ληστείες τραπεζών, "αδύνατους κρίκους" (οικογένειες και γκόμενες συνήθως) που κάνουν την αλυσσίδα να σπάσει, υπερ κακούς και άλλα. Πλην όμως, σας είπα, ο ρεαλισμός, η στιβαρή σκηνοθεσία, το "παραδοσιακό" (ή αν θέλετε "παλιό καλό") στιλ, με κάνει να τη θεωρώ μια από τις καλές ταινίες του είδους. Μπράβο στον Άφλεκ, του οποίου το εξωτερικό στιλ μάλλον δεν σε κάνει να φαντάζεσαι ότι διαθέτει και αρκετές, περισσότερο εκλεπτυσμένες ικανότητες.