ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ "SLEPING TIGER"

 "The Sleeping Tiger" είναι μια ασπρόμαυρη ταινία του 1954 σημαντικού Joseph Losey (1909-1984) με τον εξαιρετικό Ντερκ Μπόγκαρντ και την Αλέξις Σμιθ. Και, για να ευθυμήσουμε, στην Ελλάδα είχε παιχτεί την εποχή αυτή με τον όλα-τα-λεφτά τίτλο "Έξαλλη από Πόθο" (!!!)

Ψυχίατρος, πιστεύοντας στο σωφρονισμό και τη ψυχοθεραπεία και όχι στην τιμωρία, αποφασίζει να πάρει σπίτι του νεαρό εγκληματία (είχε επιχειρήσει να τον ληστέψει στο δρόμο) αντί να τον στείλει φυλακή, με τη συμφωνία να τον ψυχαναλύσει και να αποκαλύψει τις ρίζες της ροπής του προς την εγκληματικότητα, θεραπεύοντάς τον έτσι απ' αυτήν. Ωστόσο η σύζυγός του, ενώ στην αρχή έχει αντιρρήσεις, θα γοητευτεί στη συνέχεια από το νεαρό... και οι πολλαπλές ρήξεις θα είναι αναπόφευκτες.

Πρόκειται βεβαίως για ψυχολογικό δράμα που στην ουσία μιλά γι' αυτό που δεν κατάφερε να προβλέψει ο καθ' όλα θετικός και ανθρωπιστής ψυχίατρος: Το ανεξέλεγκτο, καταπιεσμένο πάθος, που μπορεί να εκραγεί σαν ηφαίστειο καταστρέφοντας / ανατρέποντας τα πάντα. Διότι, ως γνωστόν, το ανεξέλεγκτο πάθος είναι συχνότατα καταστροφικό. Όσο για τη ψυχαναλυτική μέθοδο, η ταινία μοιάζει να κρατά μια περίεργη, επαμφοτερίζουσα στάση: Ναι, υπάρχουν ψυχικά τραύματα που έρχονται στο φως δια της φροϊδικής οδού, πλην όμως η αποκάλυψή τους δεν είναι ικανή να διορθώσει τα πράγματα, αφού το ίδιο το πείραμα έχει αφυπνίσει έναν άλλο "τίγρη" (ο "τίγρης" του αμετανόητου εγκληματία ήταν πάντοτε αφυπνισμένος και όλη η προσπάθεια ήταν να κατευναστεί και, προφανώς, όχι να αφυπνιστεί).

Καλές ηθοποιίες και καλό ψυχολογικό δράμα (αν σας ενδιαφέρει το είδος).