ΣΙΝΕΦΙΛ ΚΑΙ ΥΠΝΩΤΙΚΟ "ΑΥΓΟ"

Ο Quan'an Wang είναι κινέζος, το "Αυγό" (Ondog) όμως του 2019 είναι γυρισμένο ολόκληρο στην αχανή μογγολική στέπα. Και είναι μια ταινία που απευθύνεται αποκλειστικά σε σινεφίλ.
Ένας 18χρονος αστυνομικός καλείται να περάσει ολομόναχος μια νύχτα στο πουθενά της στέπας φυλάσοντας ένα πτώμα που βρέθηκε εκεί. Θα τον βοηθήσει μια μεγαλύτερή του γυναίκα βοσκός, που ζει επίσης ολομόναχη στην ακατοίκητη περιοχή (ο κοντινότερος γείτονας απέχει από τη σκηνή της πολλά - πολλά χιλιόμετρα). Εκείνη τη νύχτα θα κάνουν έρωτα κι αυτή θα μείνει έγκυος...
Είπα πριν ότι απευθύνεται σε σινεφίλ. Ο λόγος είναι οι αργοί, τελετουργικοί ρυθμοί και ο μινιμαλισμός τόσο της εικόνας όσο και της ιστορίας. Η επίδραση αυτών των χαρακτηριστικών υπήρξε για μένα υπνωτική, όχι με την έννοια της βαρεμάρας, αλλά της απόλυτης βύθισης σ' αυτό το ατελείωτο, επίπεδο τοπίο, που εκτείνεται παντού τριγύρω δίχως να μοιάζει να σταματά πουθενά. Η επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα μιας μοναχικής ζωής, σε απόλυτα αρμονική σχέση με τη φύση, φαντάζει απίστευτη για το δικό μας τρόπο ζωής. Κι όμως, η ταινία διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή. Οι ήρωες διαθέτουν μηχανές, κινητά, περιπολικά. Ωστόσο τα πάντα εκεί μοιάζουν να παραμένουν αναλλοίωτα, αιώνια, ενώ το αχανές, γυμνό τοπίο, με τα επιβλητικά σύννεφα, τον χαμηλό ήλιο ή το νυχτερινό σκοτάδι είναι ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής -  και είναι υποβλητικό.
Ταυτόχρονα το φιλμ διαθέτει την έντονη φεμινιστική πλευρά του, καθώς καταγράφει τη δύναμη μιας γυναίκας, την ανεξαρτησία της, την αποκλειστικά δική της λήψη αποφάσεων για τη ζωή της, αλλά και την απόλυτη αποδοχή και κατανόηση από μέρους της του κύκλου της ζωής.
Σας είπα: Εγώ βυθίστηκα στην ταινία, αλλά, επαναλαμβάνω, απευθύνεται αποκλειστικά σε σινεφίλ. Οι υπόλοιποι  "μη εκπαιδευμένοι" θεατές θα κουραστούν.