ΨΥΧΩΤΙΚΟΣ "ΛΗΣΤΗΣ"

"Ο Ληστής" (Der Rauber) είναι μια γερμανοαυστριακή ταινία που γυρίστηκε το 2010 από τον γερμανό Benjamin Heisenberg και αφηγείται μια παράδοξη, αληθινή ιστορία. Την ιστορία ενός τύπου που είναι πρωταθλητής στο μαραθώνιο και ταυτόχρονα ληστεύει τράπεζες δίχως να έχει ανάγκη από χρήματα, έτσι, από χόμπι (;). Αυτό που βγαίνει από το φιλμ, καθώς η προσωπικότητα του ήρωα ξετυλίγεται σιγά - σιγά, είναι το προφίλ ενός απόλυτα ψυχοπαθούς ατόμου, μοναχικού (παρά το ότι τα έχει με μια κοπέλα) και εντελώς κλεισμένου στον εαυτό του, με έντονα προβλήματα επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους. Οι πράξεις του (οι ληστείες και άλλες χειρότερες που θα διαπράξει) γίνονται περισσότερο από ένα είδος ψυχικού καταναγκασμού παρά από ανάγκη (αυτή δεν υπάρχει καθόλου) ή ευχαρίστηση.
Είδα την ταινία με κάποιο ενδιαφέρον, καθώς με κράτησε αρκετά η παράδοξη αυτή προσωπικότητα, όπως και η εξέλιξη του φιλμ σε ανθρωποκυνηγητό. Επίσης, τόσο η εμφάνιση του ανθρώπου αυτού, όσο και οι πράξεις και ο ψυχωτικός χαρακτήρας του, μου θύμιζαν έντονα την εμφάνιση και την προσωπικότητα του περίφημου Rorsach στους Watchmen (προσοχή: στο κόμικς, όχι στην ταινία). Ωστόσο δεν θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω σημαντική ταινία. Γενικά έχω ένα πρόβλημα (ίσως το έχω ξαναγράψει παλιότερα) με ταινίες που ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με μια ιδιάζουσα προσωπικότητα, είτε υπαρκτή είτε φανταστική. Όσο παράξενη και να είναι αυτή, δεν παύω να αναρωτιέμαι: ΟΚ, υπάρχει αυτός ο "κουφός" τύπος που είναι ένας στα πολλά εκατομμύρια και κάνει το τάδε μυστήριο πράγμα. Αξιοπερίεργο μεν, αλλά και τι έγινε; Πόσους αφορά αυτό; Εννοείται ότι αυτές οι σκέψεις γεννιούνται όταν η ταινία είναι απόλυτα επικεντρωμένη στον ήρωα, όπως ο "Ληστής". Διότι, με αφορμή μια τέτοια προσωπικότητα, κάποιοι δημιουργοί θα μπορούσαν να πουν και άλλα πράγματα.
Τέλος πάντων, δεν βρήκα την ταινία κακή, αλλά ούτε και τίποτα σπουδαίο. Αν θέλετε ψάξτε το για το αξιοπερίεργο του χαρακτήρα και μόνο.