"VICTIM": ΟΤΑΝ ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ "ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΘΕΜΑ"

 

Ξέρετε ότι ως το 1967 (ή 68, δεν θυμάμαι) η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικά κολάσιμη στη Βρετανία και αν έπιαναν κάποιον πήγαινε φυλακή για "σοδομία"; Μερικά χρόνια πριν αποποινικοποιηθεί όμως, το 1961, ο κλασικός άγγλος σκηνοθέτης Basil Dearden (1911-1971) γυρίζει ένα πραγματικά τολμηρό για την εποχή του φιλμ, το ασπρόμαυρο "Victim", που είναι η πρώτη βρετανική ταινία που μιλά ανοιχτά για το θέμα αυτό, με τον εξαιρετικό Ντερκ Μπόγκαρτ στον βασικό ρόλο.

Ο οποίος είναι ένας ευκατάστατος, ραγδαία ανερχόμενος δικαστής, παντρεμένος και "υπεράνω πάσης υποψίας", ο οποίος όμως, κρυφά απ' όλους, είναι γκέι. Όταν κάποιοι τον εκβιάζουν στέλνοντάς του φωτογραφίες του με ένα νεαρό, εκείνος, αψηφώντας τις βαριές επιπτώσεις, αποφασίζει να αγωνιστεί για να ανακαλύψει και να καταδιώξει τους εκβιαστές, αρνούμενος το ρόλο του θύματος.

Πέραν της τολμηρότητας που αναφέραμε, και που όλοι αντιλαμβάνεστε, πρόκειται και για μια πολύ καλή ταινία, που συνδυάζει στοιχεία νουάρ, μια αστυνομικής υφής πλοκή και, βεβαίως, την καταγγελία του απαράδεκτου (ήδη από τότε) αυτού νόμου. Για να το πούμε πιο απλά - και σχηματικά βεβαίως - τα μέλη της φοβισμένης και κρυπτόμενης γκέι κοινότητα της εποχής αποτελούν τους "καλούς" και οι αδίστακτοι εκβιαστές τους "κακούς" του φιλμ. Μεγάλο τόλμημα βεβαίως για τότε. Η ταινία κρατά τον θεατή όχι μόνο ως μια ανοιχτή κοινωνική καταγγελία, αλλά και λόγω του σασπένς που διαθέτει στην έρευνα για την αποκάλυψη των ενόχων. Και ταυτόχρονα δείχνει ανάγλυφα τις δύσκολες, αγχωμένες ζωές των ομοφυλόφιλων, όχι μόνο για το φόβο της κοινωνικής κατακραυγής (πράγμα που, σε πολύ μικρότερο βαθμό βεβαίως, μπορεί να συμβαίνει και σήμερα), αλλά και για τον άμεσο φόβο της φυλακής!

Εξαιρετικό, πρωτοποριακό και αρκετά άγνωστο φιλμ, που, αν το αγνοείτε, το συνιστώ.