Ο ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) BOWIE ΚΑΙ ΤΟ "MOONAGE DAYDREAM"

 

Έχετε δει την περίφημη "Οδύσσεια του Διαστήματος" του Κιούμπρικ; Αν ναι θα θυμάστε το επίσης περίφημο και πολυσυζητημένο τριπ του τέλους, με τις συνεχείς πολύχρωμες, ψυχεδελικές, φευγάτες εικόνες που συνεχίζουν τη ροή τους για 15 λεπτά περίπου. Ε, κάτι τέτοιο (όχι ακριβώς, αλλά περίπου) συμβαίνει με το "Moonage Daydream" (2022) του ντοκιμαντερίστα Brett Morgen. Πρόκειται για ένα ανορθόδοξο ντοκιμαντέρ για τον David Bowie. Ο Morgen έχει γυρίσει και άλλα μουσικά ντοκιμαντέρ, όπως για τους Rolling Stones και για τον Kurt Cobain.

Η ταινία δεν είναι ένα συμβατικό βιογραφικό ντοκιμαντέρ με χρονολογική σειρά κλπ. Παρακολουθούμε έναν καταιγισμό εικόνων (τον Bowie σε συναυλίες, σε συνεντεύξεις, σε φωτογραφίσεις, αλλά και μια ακόμα μεγαλύτερη σειρά εικόνων με διαστημικά και άλλα θέματα, αυτά που αναφέραμε στην αρχή). Όλα αυτά καλύπτονται διαρκώς από τον λόγο του σταρ από συνεντεύξεις του, που μιλά κυρίως για φιλοσοφικά, πνευματικά και άλλα θέματα (προσωπικά μου φαίνεται ότι μερικές φορές λέει και αμπελοφιλοσοφίες) και, φυσικά, από όλα σχεδόν τα γνωστά τραγούδια του. Και όλα αυτά από όλες τις φάσεις της μεγάλης καριέρας του, από τα πρώτα αμφισεξουαλικά και διαστημικά χρόνια ως την τελευταία περίοδό του. 

Είναι πρωτότυπο ως δομή, περιέχει πλήθος από πράγματα που αγαπώ (εννοώ τη μουσική του Μεγάλου), καλύπτει όλες τις  - πολλές - φάσεις του όπως προείπαμε, καταδεικνύει την πολύτιμη εκκεντρικότητά του, ωστόσο κάπου με κούρασε με τη μεγάλη διάρκειά του (2.15'). Ανεξαρτήτως αυτού συνίσταται ανεπιφύλακτα για τους φίλους του Bowie (και μόνο γι' αυτούς).