ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΕΣ ΒΡΥΚΟΛΑΚΙΝΕΣ, ΜΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΛΑΚΑ ΣΤΟ "INNOCENT BLOOD"

 Το 1992 ο κάποτε αξιόλογος John Landis είχε ήδη παρακμάσει και θύμιζε καρικατούρα του παλιού εαυτού του. Ωστόσο πού και πού έκανε και ταινίες που βλέπονται, όπως η κωμωδία τρόμου "Innocent Blood" με τη γαλλίδα Αν Παριγιό (τη θυμάστε από το πρώτο, αυθεντικό "Νικίτα";)

Η οποία είναι βρυκολακίνα στη σύγχρονη εποχή, αλλά "καλή" τέτοια (τουτέστιν φροντίζει να πίνει αίμα μόνο κακών) και νοιώθει μοναξιά. Όταν πάει να "τραφεί" από τη μαφία θα ρουφήξει το αίμα ενός αδίστακτου νονού, αυτός θα γίνει με τη σειρά του βρυκόλακας και η κατάσταση θα ξεφύγει (σε συνδυασμό με την ύπαρξη μυστικού μπάτσου μεταμφιεσμένου σε μαφιόζου, με τον οποίο βέβαια η ηρωίδα ερωτεύεται).

Τίποτα σπουδαίο - εκτός από τη σέξι Παριγιό σε "ιδιαίτερες" εμφανίσεις, πλην όμως το φιλμ είναι διασκεδαστικό και βλέπεται ευχάριστα με ποπ κορν και αναπαυτικούς καναπέδες. Μέχρι εκεί φτάνουν τα όριά του. Γι' αυτό έγραψα στην αρχή ότι, ΟΚ δεν είναι κακό. Διότι μετά τα μέσα των 80ς ο Landis έχει κάνει πολύ κακές ταινίες. Τέλος πάντων, για να τελειώνουμε, το βρήκα συμπαθητικό (απλώς).