ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ "AFTER BLUE"

 

O Bertrand Mandico είναι ένας γάλλος δημιουργός με πολλές μικρού μήκους ταινίες στο ενεργητικό του. Το "After Blue" (Βρώμικος Παράδεισσος στην Ελλάδα) του 2021 είναι η 2η μεγάλου μήκους του. Πρόκειται για μια παραληρηματική, στα όρια του πειραματικού φιλμ ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Στον ομώνυμο (!) πλανήτη οι άντρες έχουν εξαφανιστεί και υπάρχει μια κοινωνία γυναικών με παράδοξη χλωρίδα και πανίδα (και οτιδήποτε ενδιάμεσο). Μια καταζητούμενη κακοποιός που λέγεται... (κρατηθείτε) Κέιτ Μπους δραπετεύει από τον τόπο τιμωρίας της με τη βοήθεια μιας νεαρής κοπέλας που την έχει ερωτευτεί και, σε αντίποινα, τόσο η ίδια όσο και η μητέρα της εξορίζονται από την κοινότητα και επιφορτίζονται με μια επικίνδυνη αναζήτηση.

Πειραγμένη εικόνα, κυρίως χρωματικά, εξωφρενικό ντεκόρ και κάθε λογής παράδοξα πλάσματα, περιβάλλον στα όρια του δυστοπικού και του πρωτόγονου, με πλήρη έλλειψη τεχνολογίας, καταστάσεις που ηθελημένα δεν εξηγούνται ιδιαίτερα, εξωγήινο "χειροποίητο" (κινηματογραφικά και ως ντεκόρ εννοώ) περιβάλλον, σχεδόν σουρεαλιστικές σκηνές και πάντρεμα επιστημονικής φαντασίας και μεταφυσικού (φαντάσματα κλπ.) συνθέτουν ένα φιλμ που, ενώ πατά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, είναι περισσότερο ονειρικό και παράδοξο παρά οτιδήποτε άλλο. Ως μειονέκτημα θεωρώ την άνευ λόγου μεγάλη διάρκειά του, ενώ ο φετιχισμός της εικόνας είναι εμφανής στον σκηνοθέτη. Απευθύνεται αποκλειστικά σε σινεφίλ, είναι (το είπα και στην αρχή) παραληρηματικό - αν και δεν διαθέτει τον απόλυτο σουρεαλισμό ενός Jodorowsky - και τελικά μόνο ως ένα κινηματογραφικό παράδοξο μπορεί να ειδωθεί Δεν ξέρω αν στο μέλλον θα γίνει καλτ.