ΕΝΑΣ "DREDD" ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ

 

Μερικές φορές συμβαίνει κι αυτό. Ο "Dredd" του Pete Travis, γυρισμένος το 2012, είναι σαφώς καλύτερη ταινία από την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του διάσημου κόμικς ήρωα το 1995, στο "Judgw Dredd" με τον Σταλόνε. Στο νεότερο φιλμ, εκτός του ότι ο Ντρεντ είναι πιο ῾απάνθρωπος και κτηνώδης, βρήκα εντυπωσιακή και την ῾῾κακιά῾῾ Lena Heαdey

Σε ένα βίαιο, δυστοπικό μέλλον, όπου ένα μεγάλο μέρος των ΗΠΑ στην ανατολική ακτή αποτελεί μια μοναδική τερατώδη μεγαλούπολη, και όπου βεβαίως βασιλεύει η βία, οι ῾Δικαστές῾, σώμα μπάτσων και δικαστών ταυτόχρονα πασχίζουν να την πατάξουν... με ακόμα περισσότερη βία. Ο Δικαστής Dredd με μια νεοσύλλεκτη υποψήφια Δικαστίνα (που έχει αντιρρήσεις για τον τρόπο δράσης των Δικαστών) παγιδεύονται σε ένα γιγάντιο, εξαθλιωμένο  μεγακτίριο, όπου κατοικούν πολλές χιλιάδες άνθρωποι, από μια αδίστακτη παραγωγό και έμπορο ενός πανίσχυρου ναρκωτικού που θερίζει.

Πρόκειται για εξαιρετικά σφιχτή και καλογυρισμένηγ ταινία, καθαρής δράσης βεβαίως, αλλά που κρατά από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό τον θεατή. Γυρισμένο σχεδόν ολόκληρο στο αχανές συγκρότημα κατοικιών, σε ένα έντονα παρακμιακό περιβάλλον και απόλυτα κλειστοφοβική ατμόσφαιρα (και πολλή βία εννοείται), υπόσχεται ένα εκρηκτικό δίωρο. Βεβαίως όλη η σύλληψη του (κόμικς αρχικά της 2000AD) των σκληροτράχηλων Δικαστών-μπάτσων που αποδίδουν άμεσα διακιοσύνη με το όπλο τους, είναι αρκετά φασίζουσα και αυτό έχει συχνά επισημανθεί. Ευτυχώς εδώ κάπως μπαλώνονται τα πράγματα, καθώς εισάγεται το μοτίβο των διεφθαρμένων Δικαστών και υπάρχει, όπως είπαμε, και η όλη αμφισβήτηση του συστήματος από τη νεαρή κοπέλα. Πάλι καλά.