O "FLASH GORDON" ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΟΥ ΚΙΤΣ

 

Ο "Flash Gordon" εἰναι βέβαια ο διαστημικός ήρωας των κόμικς των 30ς και των παλιών, ασπρόμαυρων κινηματογραφικών σίριαλς που ακολοιύθησαν. Το 1980 μεταφέρεται και στο σινεμά από τον Mike Hodges, που έχει κάνει λίγα, αλλά πιο ενδιαφέροντα φιλμ. Στους βασικούς ρόλους ένα παντελώς άσχετο και άγνωστο ζεύγος (που, εκτός από λίγες κακές ταινίες, στη συνέχεια έκαναν κυρίως τηλεόραση) και πολλούς σημαντικούς ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους (Μαξ φον Σίντοφ, Ορνέλα Μούτι, Μαριάντζελα Μελάτο, Τοπόλ...)

Η ιστορία είναι περίπου αυτή του πρωτότυπου κόμικς: Ο Φλας και η κοπέλα του μεταφέρονται παρά τη θέλησή τους από τον επιστήμονας Ζάρκοφ στον πλανήτη Μόνγκο. Εκεί θα συγκρουστούν με τον πανίσχυρο και πολύ κακό αυτοκράτορα Μινγκ που απειλεί τη γη και θα γνωρίσουν διάφορες φυλές του πλανήτη, αλλά και την όμορφη κόρη του αυτοκράτορα, που θα ερωτευτεί τον Φλας.

ΟΚ. Αλλά όλο αυτό είναι τόσο, μα τόσο κιτς, τόσο κακόγουστο, που νομίζω ότι μάλλον δεν βλέπεται. Ανύπαρκτοι χαρακτήρες, ηλίθιες καταστάσεις (και λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις), γελοία σκηνικά και κοστούμια, περιρέουσα αφέλεια πολλών τόνων, σενάριο που σε αρκετά σημεία μοιάζει μ᾽αυτό του πρώτου "Star Wars" του 1977 και πολλά άλλα συνθέτουν ένα απίστευτα κακό θέαμα που με κούρασε σχεδόν από την αρχή. Ξέρω. Όλη αυτή η αφέλεια είναι συνειδητή αναφορά στον κόσμο των καθημερινών κόμικς σε εφημερίδες των 30ς και των κινηματογραφικών σίριαλς της ίδιας εποχής που αναφέραμε. Αντιλαμβάνομαι επίσης την επιθυμία των δημιουργών να κάνουν την ταινία καλτ (αυτό ίσως να το έχουν κάπως πετύχει, αφού κάποιοι την βλέπουν για πλάκα και σήμερα). Συγνώμη, αλλά προσωπικά όλα αυτά δεν με ἔπιασαν. Νομίζω με λίγα λόγια ότι δεν κατάφεραν τίποτα απὄσα επιθυμούσαν και έμεινε μόνο το καθαρό κιτς και οι Queen να τραγουδούν κάθε τρεις και λίγο "Flash"! Πραγματικά το θεωρώ από τις χειρότερες προσπάθειες για συνειδητή ῾῾επιστροφή στην αφέλεια῾῾. Ευτυχώς που υπήρχε και η υπέροχη την εποχή εκείνη Ορνέλα Μούτι και έβλεπα και κάτι ωραίο...

ΥΓ: Τον Φλας Γκόρντον ήθελε στα 70ς να κάνει ταινία, μεταξύ άλλων, και ο Φελίνι, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε.