ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΗ "ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 12ης" ;

 

Τον Dominik Moll τον γνώρισα με το "Μόνο τα Ζώα είδαν το Δολοφόνο" του 2019, που μου άρεσε πολύ. Επανέρχεται λοιπόν δριμύτερος το 2022 με τη "Νύχτα της 12ης", που τη θεωρώ ένα από τα καλύτερα φιλμ της χρονιάς.

Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη μια νεαρή κοπέλα δολοφονείται καθώς επιστρέφει νύχτα από το σπίτι μιας φίλης της. Ένας νέος επιθεωρητής με τους βοηθούς του εγκαθίσταται στην πόλη ανακρίνοντας τους πάντες - πολλοί θα μπορούσαν να το έχουν κάνει, προσπαθώντας να κατανοήσει τι συνέβη τη μοιραία νύχτα. Ωστόσο όλες οι ενδείξεις που μοιάζουν να οδηγούν κάπου, καταρρέουν η μία μετά την άλλη...

Υπάρχει φυσικά η αστυνομική δομή, με τον επιθεωρητή να ψάχνει το δολοφόνο. Όμως υπάρχουν και πολλά άλλα: Η ήσυχη, ανιαρή ζωή της επαρχίας, που ωστόσο κρύβει πολλά μυστικά και αθέατες πλευρές. Η μεθοδική, λεπτομερής έρευνα της αστυνομίας, με τα προβλήματα και τα εμπόδια που αντιμετωπίζει, και η οποία συχνά δεν οδηγεί πουθενά. Η ανατομία των πολύ διαφορετικών χαρακτήρων των αστυνομικών που ερευνούν. Ο ρεαλισμός, δίχως την παραμικρή ωραιοποίηση ή "ευκολία" των παραπάνω. Η πατριαρχική κοινωνία που πάντα υπάρχει στο βάθος, όσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει για αλλαγή. Αλλά και η συνεχής υπενθύμιση "Ποιος είπε ότι το δίκιο θριαμβεύει πάντοτε;". Είδατε εσείς κάτι τέτοιο στην αληθινή ζωή;

Η ιστορία με κράτησε από την αρχή ως το τέλος καθώς οι ύποπτοι παρελαύνουν, οι υποψίες αλλάζουν διαρκώς στόχο, η κούραση καταλαμβάνει τους πάντες (όχι όμως και τους θεατές)... Φυσικά βρισκόμαστε πολύ μακριά από τα εύπεπτα χολιγουντιανά πρότυπα (αν και υπάρχουν κι εκεί κάποιες εξαιρέσεις που δεν θα αναφέρω για να μην κάνω spoiler), καθώς βασικός στόχος της ταινίας μοιάζει να είναι το να μην απομακρυνθεί καθόλου από την αλήθεια των όσων δείχνει.

Θα ψάξω κι άλλες ταινίες του Moll.