"Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ" : ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΛΗΣΤΟΥΣ

Ο Ridley Scott, που στη μακρά καριέρα του έχει κάνει και αριστουργήματα και παντελώς αδιάφορα φιλμ, γυρίζει τον "Συνήγορο" (The Counselor) το 2013 σε σενάριο του συγγραφέα Cormac McCarthy με ένα πραγματικά αστραφτερό καστ: Μάικλ Φασμπέντερ, Πενέλοπε Κρουζ, Κάμερον Ντιάζ, Χαβιέ Μπαρδέμ, Μπρούνο Γκαντζ, Μπραντ Πιτ και άλλοι! Κι όμως το φιλμ απέτυχε οικονομικά και στο IMDB (όχι ότι μας ενδιαφέρει αυτό, αλλά το αναφέρω ενδεικτικά) έχει βαθμολογία μόλις 5,4 ! Δεν συμφωνώ.

Ένας επιτυχημένος δικηγόρος, που ζει έναν μεγάλο έρωτα με μια κοπέλα την οποία σκοπεύει να παντρευτεί, επιθυμεί να εμπλακεί στο πανίσχυρο σύστημα των καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών για να βγάλει περισσότερα λεφτά, παρά τις προειδοποιήσεις ενός φίλου του ναρκέμπορα ότι αν γίνει αυτό δεν θα υπάρχει επιστροφή, ούτε και οίκτος. Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας απίστευτος κατήφορος...

Είναι κατανοητό το γιατί δεν άρεσε η ταινία. Το σενάριο είναι ελλειπτικό, δίχως να ενδιαφέρεται να φωτίσει λεπτομέρειες για το πώς και το γιατί των σχέσεων των ηρώων, δίχως να μας εξηγεί πώς ξεκίνησαν όλα κλπ. Ναι, υπάρχουν σεναριακά κενά, έχω όμως την αίσθηση ότι αυτό γίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση απόλυτα συνειδητά και ηθελημένα. Ότι η ταινία ενδιαφέρεται να πει κάποια πράγματα αδιαφορώντας για τα πέριξ αυτών. Αυτό λοιπόν στο οποίο συγκλίνουν τα πάντα είναι το εξής απλό: Η απληστία είναι απόλυτα καταστροφική και μάλιστα όχι μόνο για τον άπληστο αλλά και για το περιβάλλον του. Η γνωστή παροιμία το διατυπώνει αλλιώς: "Όποιον ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες". 

Προσωπικά λοιπόν η ταινία με άγγιξε, ίσως επειδή θεωρώ την απληστία (σε χρήμα, σε εξουσία, σε οτιδήποτε) τη μεγαλύτερη ίσως κατάρα της ανθρωπότητας και πρόξενο μυρίων κακών. Έτσι κι εδώ ο ήρωας εισέρχεται ηθελημένα σε έναν "κόσμο δίχως έλεος", όπου η έννοια της συγχώρεσης είναι άγνωστη, όπου επικρατεί ο εξοντωτικός αγώνας όλων εναντίον όλων για περισσότερο χρήμα ή ό,τι άλλο ποθεί ο καθένας από τους ανταγωνιστές. Όταν το συνειδητοποιεί στο πετσί του, τρέχει ήδη με μεγάλη ταχύτητα για να μπορέσει να σταματήσει… 

"Διάβασα" την ταινία ως ένα είδος κατάβασης στην κόλαση (υπαρξιακή ίσως). Αυτό με συνεπήρε. Δεν θα παραξενευτώ καθόλου πάντως αν στους περισσότερους δεν αρέσει.