Η ΒΑΡΕΙΑ "ΣΚΙΑ ΤΟΥ CARAVAGGIO"

 

Ο Καραβάτζιο (1571-1610) είναι βεβαίως ο μεγάλος ζωγράφος με την άστατη και "αμαρτωλή" ζωή. Καταραμένος πριν γίνουν "μόδα" οι καταραμένοι καλλιτέχνες, καβγατζής, ομοφυλόφιλος (ή ΚΑΙ ομοφυλόφιλος), φίλος σκοτεινών ή/και λούμπεν στοιχείων, σύχναζε σε καταγώγια και συγχρόνως ζωγράφιζε για ευγενείς και εκκλησίες. Εξορίστηκε και πιστεύεται ότι σκοτώθηκε σε μονομαχία. Από την άλλη ο Michele Placido είναι ο γνωστός ιταλός ηθοποιός, αλλά και σκηνοθέτης με αρκετές ταινίες στο ενεργητικό του. Το 2022 γυρίζει το "L' Ombra di Caravaggio" (Η Σκιά του Καραβάτζιο) όπου, σε δεύτερους ρόλους εμφανίζονται η Ιζαμπέλ Ιπέρ, ο Λουί Γκαρέλ και ο ίδιος ο σκηνοθέτης / ηθοποιός.

Ένας ιεροεξεταστής συλλέγει πληροφορίες για την όχι και τόσο καθώς πρέπει ζωή του μεγάλου ζωγράφου (που από τότε ήδη θεωρείται "μεγάλος"), ψάχνει το παρελθόν του, ενώ συγχρόνως - αν και μισεί τη ζωή του - θαυμάζει το έργο του. 

Ο Καραβάτζιο παρουσιάζεται εδώ όπως περίπου τον περιγράψαμε παραπάνω, πλην όμως και ως ένα είδος ιδεολόγου / επαναστάτη ενάντια στο τότε κατεστημένο, αλλά και ως "αιρετικού", που συνειδητά ατιδρά ενάντια στην κυρίαρχη (και καταπιεστική φυσικά) εκκλησία. Πλησιάζει τους "καταραμένους" (μέθυσους, πόρνες, πάμφτωχους κλπ.) από ένα είδος αγάπης και σεβασμού γι' αυτούς και διαλέγει τα μοντέλα τόσο για τους αγίους και τις Παναγίες που ζωγραφίζει όσο και για τους "κακούς" - τον Ιούδα, τους σταυρωτές κλπ. - ανάμεσά τους (το τελευταίο περί μοντέλων είναι αλήθεια).

Καλά όλα αυτά - ανεξάρτητα αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή όχι - αλλά προσωπικά το φιλμ με κούρασε πολύ. Υπερβολικά βαρύ και "δύσκαμπτο", μουντό και σκοτεινό, με ένα είδος στόμφου στην αφήγηση και ταυτόχρονα αργό, νομίζω ότι βλέπεται δύσκολα κι όταν τελειώσει αυτό που θέλεις περισσότερο είναι να πάρεις μια βαθιά ανάσα καθαρού αέρα. Δεν μου άρεσε λοιπόν η μοναδική ταινία που είδα του Placido- σκηνοθέτη. Δεν μπορώ φυσικά να έχω γνώμη για τις προηγούμενες δουλειές του.