Ο ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟς ΠΟΘΟΣ (ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ) ΣΤΟ "BODY HEAT"

Γιατί "ξεφούσκωσε" τόσο γρήγορα ο Laurence Kasdan και παρέμεινε αποκλειστικά ένας σκηνοθέτης των 80ς; Το 1981 πάντως είχε ξεκινήσει τη σκηνοθετική του καριέρα με το εντυπωσιακό και έντονα ερωτικό νεο-νουάρ "Έξαψη" (Body Heat), με τον Ουίλιαμ Χαρτ και την ιδιαίτερα σέξι Καθλίν Τέρνερ.
Ένας δικηγόρος έλκεται έντονα ερωτικά από τη σέξι σύζυγο ενός πάμπλουτου και αντιπαθητικού επιχειρηματία. Η σχέση τους είναι παθιασμένη, βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο σεξ και... αργά ή γρήγορα θα αρχίσουν να καταστρώνουν τη δολοφονία του ενοχλητικού συζύγου (οπότε θα έχουν και έρωτα και κληρονομιά). Όμως...
Το φιλμ είναι ένα άψογο νουάρ και διατηρεί όλες τις κλασικές σταθερές του είδους. Ερωτισμός, τυπική μοιραία γυναίκα, φόνος... Η ιδιαιτερότητά του όμως (επειδή δεν πρόκειται για νουάρ αλλά για νεο-νουάρ), είναι οι τολμηρές ερωτικές σκηνές, με τα ιδρωμένα, λόγω διαρκούς καύσωνα, κορμιά σε καυτούς, μισοσκότεινους χώρους. Αυτό που καταφέρνει είναι να δώσει απόλυτα την αίσθηση του ερωτικού πάθους και, τελικά, να καταδείξει τις οδυνηρές συνέπειες όταν οι άνθρωποι άγονται και φέρονται (αποκλειστικά) απ' αυτό. Διότι αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον άτυχο ήρωα... Ταυτόχρονα, όπως πολλά κλασικά νουάρ, σκιαγραφεί μια απόλυτα αμοραλιστική κοινωνία, όπου απουσιάζει κάθε ίχνος "καλού" (ό,τι και αν σημαίνει αυτό). Δεν είναι τυχαίο ότι και ο σύζυγος είναι κάθαρμα και οι εραστές δολοφόνοι (και όχι μόνο). Αν σ' αυτά συνυπολογίσετε και το τέλος (για το οποίο φυσικά δεν θα σας αποκαλύψω τίποτα), μιλάμε για έναν κόσμο κάθε άλλο παρά "αγγελικά πλασμένο"...
Εξαιρετικό ντεμπούτο, νομίζω ότι θα αρέσει στους φίλους του είδους. Να μην πτοηθούν από το ότι δεν είναι παλιό όπως τα κλασικά, δεν είναι ασπρόμαυρο κλπ. Διατηρεί πολύ καλά την νουάρ ατμόσφαιρα.