"ΚΟΡΙΤΣΙ" (;)

Το "Κορίτσι" (2018) του πρωτοεμφανιζόμενου βέλγου Lucas Dhont είναι μια ταινία με ήρωα ένα 16χρονο αγόρι που νοιώθει εντελώς παγιδευμένο στο αντρικό σώμα του και επιθυμεί διακαώς να γίνει γυναίκα. Και όχι απλώς γυναίκα, αλλά μπαλαρίνα (δουλεύει εξαιρετικά σκληρά στη σχολή χορού όπου έχει γίνει δεκτός/ή), δηλαδή ό,τι θεωρείται πιο κομψό στο φύλο αυτό. Κάνει θεραπεία με ορμόνες, κάνει τα πάντα για να μοιάζει με κορίτσι - και είναι όντως αδύνατο να φανταστεί κανείς από την εμφάνισή του ότι πρόκειται για αγόρι - και προετοιμάζεται για εγχείρηση αλλαγής φύλου. Το ενδιαφέρον είναι ότι, αντίθετα με τα περισσότερα καταγγελτικά δράματα με το θέμα αυτό, όπου αυτό που προβάλλεται και στηλιτεύεται είναι η μισσαλοδοξία και η άρνηση της αποδοχής του διαφορετικού, εδώ έχουμε πλήρη αποδοχή της προσωπικότητας του ήρωα: Ο πατέρας του (δεν υπάρχει μητέρα) βοηθά με όλες του τις δυνάμεις τον γιο του να γίνει αυτό που επιθυμεί, οι συγγενείς τον έχουν αποδεχτεί, η σχολή το ίδιο (όλοι, καθηγητές και χορευτές, ξέρουν ότι πρόκειται για αγόρι), οι γιατροί τον παρακολουθούν με ενδιαφέρον...
Αποτέλεσμα του "ιδανικού" αυτού κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος (υπάρχει μόνο μία σκηνή όπου φανερώνεται μισσαλοδοξία από κάποιες άλλες υποψήφιες χορεύτριες, αλλά, παρ' όλα αυτά, το περιβάλλον παραμένει "ιδανικό"), είναι το φιλμ να γίνεται απόλυτα ψυχολογικό, να επικεντρώνεται δηλαδή στα προβλήματα του ήρωα/ηρωίδας με το ίδιο του το σώμα και στον προσωπικό του ψυχολογικό αγώνα, καθώς και στη σύγχυση που αφορά την κατεύθυνση της σεξουαλικότητάς του (όλα αυτά με δραματική κορύφωση). Διότι, όπως αποδεικνύεται, κι αν ακόμα το περιβάλλον είναι φιλικό, το εγχείρημα παραμένει δύσκολο.
Ενδιαφέρον ρεαλιστικό φιλμ από πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη και εξαιρετικός ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος πρωταγωνιστής Βικτόρ Πόλστερ. Ο οποίος βεβαίως είναι χορευτής, αλλιώς θα ήταν αδύνατο να γυρίσει κάτι τέτοιο.