ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ "ΑΝΑΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"

Η πρωτοεμφανιζόμενη σε φιλμ μεγάλου μήκους ισλανδή Isold Uggadottir γυρίζει το 2018 την βραβευμένη "Ανάσα Ελευθερίας", ένα δράμα με επίκεντρο το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Μια ισλανδή ανύπαντρη μητέρα προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβιώσει κάτω από συνθήκες στέρησης. Βρίσκει προσωρινά δουλειά ως ελέγκτρια διαβατηρίων. Όταν μια μαύρη γυναίκα από τη Γουινέα Μπισάου (επίσης ανύπαντρη μητέρα) προσπαθεί να φύγει στον Καναδά με πλαστά χαρτιά, εκείνη θα την εντοπίσει. Έτσι η μετανάστρια θα οδηγηθεί σε κέντρο διαμονής προσφύγων μέχρι να απελαθεί. Η τύχη όμως θα το φέρει οι δύο γυναίκες να συναντηθούν ξανά, με απρόβλεπτες συνέπειες για τις ζωές τους.
Δραματικό φιλμ, με ξεκάθαρη ανθρωπιστική ματιά και αντιρατσιστικά μηνύματα, συγκινεί με την τρυφερή, συγκινητική (και κάπως "εύκολη" βεβαίως) ματιά πάνω στο φλέγον πρόβλημα του καιρού μας. Ωστόσο διαθέτει και κάτι άλλο (μια που το προσφυγικό θέμα το έχουμε δει ήδη πολλές φορές): Την καταγραφή της ζοφερότητας, της μιζέριας και της ανέχειας που μπορεί να κρύβεται όχι πλέον στις τριτοκοσμικές πατρίδες των μεταναστών, αλλά στην ίδια την Ευρώπη, στην πλούσια, ας πούμε, Ισλανδία. Από το καταθλιπτικό, γκρίζο, γυμνό και ανεμοδαρμένο υπαίθριο ή αστικό τοπίο της χώρας ως την δύσκολη (επιεικώς) ζωή κάποιων - πιθανόν σχετικά λίγων ποσοστιαία, υπαρκτών όμως - κατοίκων της. Και τελικά έκπληκτοι βλέπουμε ότι η μοίρα της "πλούσιας" (εντός πολλών εισαγωγικών) ισλανδής και της από χέρι άτυχης εκ Γουινέας γυναίκας μπορούν κάλλιστα να είναι κοινές, δηλαδή εξ ίσου δύσκολες, ακόμα και να αντιστραφούν οι προκαθορισμένοι ρόλοι τους.
Ρεαλιστικό, τρυφερό, συγκινητικό φιλμ με πολιτική ματιά, σίγουρα θα "πιάσει" συναισθηματικά τους περισσότερους θεατές. Και επειδή αυτά που λέει είναι, νομίζω,  σημαντικά, ίσως του συγχωρήσετε κάποιες σεναριακές αφέλειες ή ευκολίες.