ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΝΑΜΗ"

Νομίζω ότι ο Clint Eastwood παραμένει ο σημαντικότερος ηθοποιός που κάποια στιγμή έγινε και σκηνοθέτης. Ακόμα κι αν δεν κάνει μεγάλες ταινίες (Gran Torino, Ασυγχώρητοι, Million Dollar Baby κλπ.) γυρίζει στιβαρά φιλμ - περιπέτειες που βλέπονται αν μη τι άλλο ευχάριστα (τα πολύ τελευταία χρόνια το έχασε λίγο βέβαια, αλλά τι να κάνουμε; Είναι πάνω από 80)! Στη δεύτερη λοιπόν κατηγορία υπάγεται νομίζω το "Absolute Power" (Απολυτη Δύναμη) του 1997, με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή, αλλά και τους Τζιν Χάκμαν, Εντ Χάρις, Τζούντι Ντέιβις κλπ.) 
Όπου ένας ιδιοφυής κλέφτης κοσμημάτων μπαίνει σε πολυτελέστατη έπαυλη, κλέβει αμύθητης αξίας κοσμήματα... και παγιδεύεται εκεί, καθώς δεν επιστρέφει σ' αυτήν ο ιδιοκτήτης, αλλά κάποιοι άλλοι. Κρυμμένος λοιπόν, θα παρακολουθήσει άθελά του ένα φόνο, στον οποίο εμπλέκονται πολύ υψηλά ιστάμενοι (πιο ψηλά δεν γίνεται). Και βέβαια, επειδή η προσωπική του ηθική θα υπερισχύσει, θα τα βάλει με πανίσχυρες δυνάμεις.
Ίσως να υπάρχουν ευκολίες και κάποια σημεία να μη γίνονται πιστευτά, ίσως ο βασικός ήρωας να είναι πολύ σούπερ στις ικανότητές του, το σίγουρο όμως είναι ότι παρακολουθείς την ταινία απνευστί και με κλιμακούμενη ένταση. Και, επί πλέον, ο πάντοτε κοινωνικά σκεπτόμενος Ίστγουντ τα βάζει με την υπέρτατη εξουσία των ΗΠΑ, τον πρόεδρο, καυτηριάζει το περί αυτόν δίκτυο ασφαλείας και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και υποστηρίζει το αυτονόητο: Καμιά εξουσία δεν μπορεί να αυθαιρετεί εκμεταλλευόμενη την "απόλυτη δύναμή" της. Όλες οφείλουν να τιμωρούνται όταν υπάρχει περίπτωση κατάχρησης εξουσίας.
Δίχως πολλά πολλά για να προβληματιστεί κανείς εκτός των ανωτέρω (που είναι γνωστά πιστεύω και ελπίζω), νομίζω ότι το φιλμ ανήκει σ' αυτά που προσφέρουν καθαρή απόλαυση, με ήπια δράση και, όπως είπα, αρκετό σασπένς.