ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ "ΣΙΩΠΗΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ", ΑΛΛΑ...

Ο ταϊβανέζος Hou Hsiao-Hsien θεωρείται από πολλούς από τους μεγαλύτερους σύγχρονους δημιουργούς, είναι δε αγαπημένος των φεστιβάλ. Δεν έχω άποψη, καθώς έχω δει μόνο το γαλλόφωνο "Κόκκινο Μπαλόνι" του 2007, το οποίο, οφείλω να πω, δεν μου άρεσε καθόλου. Η "Σιωπηλή Δολοφόνος" (The Assassin) του 2015 είναι η δεύτερη δική του ταινία που βλέπω και μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα.
Ο σκηνοθέτης καταπιάνεται για πρώτη φορά στην καριέρα του με μια ταινία πολεμικών τεχνών, η οποία διαδραματίζεται στην Κίνα του 9ου αιώνα. Μια κοπέλα εκπαιδεύεται από μικρή για γίνει τέλεια δολοφόνος. Ωστόσο κάποιες φορές δρα συναισθηματικά μη εκπληρώνοντας τις αποστολές της. Όταν στέλνεται να σκοτώσει τον ξάδελφό της, διοικητή μιας επαρχίας που συγκρούεται με τον αυτοκράτορα, και με τον οποίο ξάδελφο ήταν παλιά "λογοδοσμένη", αποφασίζει και πάλι να μην εκτελέσει την αποστολή, ιδιαίτερα όταν τον ξαναβλέπει από κοντά.
Ας τονίσουμε κατ' αρχήν ότι το φιλμ ανήκει μεν σ' αυτά των "πολεμικών τεχνών", ελάχιστες όμως μάχες ή μονομαχίες βλέπουμε. Μην περιμένετε λοιπόν κάτι σαν τον "Τίγρη και Δράκο". Εδώ το 90% της προσπάθειας του Hou Hsiao-Hsien πέφτει στην εικόνα και την απίστευτη εικαστικότητά της. Οι ρυθμοί είναι εξαιρετικά αργοί, αγγελοπουλικοί όπως έγραψαν αρκετοί κριτικοί. Όσο για την ιστορία, είναι πολύ δαιδαλώδης και από ένα σημείο και πέρα χάνεις το τι ακριβώς συμβαίνει και το ποιος είναι ποιος, καθώς τα ονόματα πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Τι μένει λοιπόν; Η ομορφιά των εικόνων. Ο σκηνοθέτης μελετά σχολαστικά κάθε πλάνο, εξωτερικό ή εσωτερικό, με απίστευτα τοπία και συνθέσεις στην πρώτη περίπτωση και με υπέροχους συνδυασμούς χρωμάτων και υποβλητικών φωτισμών στη δεύτερη.
Η συμβουλή μου λοιπόν είναι να πάψετε από ένα σημείο και πέρα να προσπαθείτε να καταλάβετε τι γίνεται (απλώς δεχτείτε ότι το "μήνυμα" είναι η ότι συναισθηματική και βιωματική σχέση είναι για την λιγομίλητη, σχεδον σιωπηλή, ηρωίδα υπεράνω του όποιου καθήκοντος) και να αφεθείτε στην ομορφιά των εικόνων. Αν το καταφέρετε και αν το θέλετε αυτό θα απολαύσετε ένα μαγευτικό εικαστικά - και πολύ αργό, ξαναλέω - φιλμ. Αν δεν σας αρκεί αυτό - και δεν θα σας κατηγορήσω καθόλου για κάτι τέτοιο - μείνετε μακριά.