ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ "ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ"

Ο νορβηγός Eskil Vogt είναι κυρίως σεναριογράφος. Το 2014 κάνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Blind" (Στο Σκοτάδι), με ενδιαφέροντα μεν, όχι όμως εξαιρετικά κατά τη γνώμη μου αποτελέσματα.
Μια 35άρα όμορφη γυναίκα χάνει την όρασή της. Μην έχοντας κουράγιο να αντιμετωπίσει τον "έξω κόσμο" καθηλώνεται στο σπίτι της παρά τις προσπάθειες του άντρα της να την βγάλει από την απομόνωσή της. Πώς είναι όμως η εσωτερική ζωή της γυναίκας αυτής όταν μένει μόνη στο σπίτι, συνήθως καθισμένη σε μια πολυθρόνα;
Η ταινία ξεκινά "ρεαλιστικά", σύντομα όμως το πράγμα ξεφεύγει. Στην ιστορία εντάσσεται μια άλλη γυναίκα, χωρισμένη με παιδί, η οποία επίσης χάνει βαθμιαία το φως της, ένας μοναχικός τύπος, ηδονοβλεψίας και εθισμένος στο ιντερνετικό πορνό, ο σύζυγος της γυναίκας και οι εκτός σπιτιού δραστηριότητές του και οι σχέσεις όλων αυτών μεταξύ τους - όπως και με την αρχική τυφλή γυναίκα. Από ένα σημείο αντιλαμβανόμαστε ότι όσα βλέπουμε δεν είναι η πραγματικότητα. Η τυφλή γυναίκα προσπαθεί να γράψει ένα βιβλίο.Πολλά από όσα βλέπουμε είναι σκηνές από την πλοκή του και  φαντασιώσεις της ίδιας. Γρήγορα αλήθεια, πλοκή βιβλίου, φαντασία μπερδεύονται, οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται σε διαφορετικούς ρόλους, σκηνές επαναλαμβάνονται με διαφορετική εξέλιξη. Τι είναι αλήθινό και τι φανταστικό και πού βρίσκονται τα όριά τους (αν υπάρχουν); Τελικά η ταινία μιλά για τον ψυχικό, τον εσωτερικό κόσμο μιας τυφλής, για όσα συμβαίνουν στο μυαλό της. Όχι για όσα συμβαίνουν πραγματικά γύρω της.
Η βασική παρατήρηση που πρέπει να έχετε υπ' όψιν σας είναι ότι παρά το "σκοτεινό" (κυριολεκτικά και μεταφορικά) θέμα της, η ταινία δεν είναι καταθλιπτική. Υπάρχουν ακόμα και σκηνές με αρκετό χιούμορ. Δεν πρόκειται λοιπόν να "μαυρίσει η ψυχή σας". Αυτή ακριβώς η μη καταθλιπτική αντιμετώπιση μιας τέτοιας ιστορίας πιστώνεται στα θετικά. Συνολικά πάντως το βρήκα μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη μεν προσπάθεια, δεν μπορώ να πω όμως ότι με ενθουσίασε. Προσωπική γνώμη.