Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΑ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ

Ο Louis Leterrier είναι γάλλος, έχει όμως εγκατασταθεί στο Χόλιγουντ εδώ και χρόνια. Μάλλον για κακό, αφού γυρίζει τη μια αδιάφορη ταινία μετά την άλλη. Όπως τη "Συμμορία των Μάγων" (Now You See Me) του 2013, την οποία πήγα να δω σε θερινό έτσι, για να περάσει η ώρα, αλλά ούτε να με ψυχαγωγήσει στοιχειωδώς κατάφερε.
Η ιδέα είναι αρχικά σχετικά πρωτότυπη. Τέσσερις β' διαλογής μάγοι - ταχυδακτυλουργοί (απατεώνες ουσιαστικά) συγκεντρώνονται από έναν άγνωστο (τον οποίο δεν βλέπουμε ποτέ) και μετατρέπονται, με το όνομα "Τέσσερεις Καβαλάρηδες", σε σούπερ σταρ της μαγείας, με εκπληκτικά sold out σόου και χιλιάδες θεατές. Σύντομα θα αρχίσουν να κάνουν... ληστείες εκατομμυρίων παρουσία κοινού, κατά τη διάρκεια του σόου δηλαδή, ενώ FBI και Interpole αδυνατούν να τους ενοχοποιήσουν.
Ωραία λοιπόν. Σχετικά πρωτότυπη ιδέα. Από εκεί και πέρα μηδέν. Η μαγεία, που είναι το βασικό θέμα της ταινίας, δεν νομίζω ότι καταφέρνει να περάσει και στο κοινό. Το κακό (ένα από τα κακά) είναι ότι η ταινία παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά. Και επιλέγει τον δρόμο του "ρεαλισμού" (εντός πολλών εισαγωγικών), με την έννοια ότι δεν αποφασίζει να γίνει ταινία φανταστικού, αλλά επιχειρεί να εξηγήσει "λογικά" (και πάλι εντός πολλών εισαγωγικών) όλα τα απίθανα που συμβαίνουν. Διότι το τι συμβαίνει κυριολεκτικά δεν περιγράφεται.
Όπως αντιλαμβάνεστε το πρόβλημα βρίσκεται στο παντελώς ανεδαφικό σενάριο. Όπου η μία απιθανότητα διαδέχεται την άλλη με ρυθμό πολυβόλου, η υποτιθέμενη αγωνία του θεατή θα ήθελαν να μεγαλώνει αφού όλοι είναι ύποπτοι για όλα και γενικά υπάρχει ένας αχταρμάς ιδεών ατάκτως ερριμένων. Και υποτίθεται ότι όλα αυτά δένουν λογικά και μπορούν να γίνουν στ' αλήθεια και συμβαίνουν στον πραγματικό κόσμο και... Αφείστε καλύτερα.
Στο μεταξύ, καλά το μυστήριο και όλα αυτά, αλλά να μη χώσουμε και πάσει θυσία ό,τι κλισέ υπάρχει σε action movies; (κι ας μην πρόκειται ακριβώς για action movie). Έτσι, στο δεύτερο μέρος ιδιαίτερα, και σκηνή ξύλου υπάρχει (όπου ένας ξεφεύγει από ολόκληρη επιδρομή του FBI) και, για να μη χάσουμε, κλασικό αυτοκινητοκυνηγητό, με αμάξια να μπαίνουν κόντρα σε μονόδρομους ή σε αντίθετες λωρίδες κυκλοφορίας, να ανατρέπονται και να ανατινάζονται και όλα τα σχετικά. Και, κερασάκι στην τούρτα, έρχεται και η τελική λύση - αποκάλυψη, που υποτίθεται ότι είναι απρόβλεπτη, αλλά προσθέτει κάμποσους ακόμα τόννους απιθανότητας. Εν τω μεταξύ όλη αυτή η ιστορία με την ύπαρξη του "Ματιού", μιας μυστηριώδους οργάνωσης, περνά μάλλον ξώφαλτσα, έτσι για να προσθέσουμε ένα ακόμα στοιχείο στον αχταρμά.
Νομίζω ότι πρόκειται για φούσκα ολκής, η οποία, όπως είπα και στην αρχή, δεν κατάφερε καν να με διασκεδάσει ανώδυνα. Τουλάχιστον όταν πηγαίνεις στα διάφορα Die Hard ξέρεις ακριβώς τι πρόκειται να δεις και πας καθαρά για χαβαλέ με ποπ κορν. Και τα φιλμ αυτά δεν παίρνουν και τον εαυτό τους στα σοβαρά, όπως γίνεται εδώ, αλλά κάνουν πλάκα με τις απιθανότητες που συμβαίνουν. Το περίεργο είναι ότι στην ταινία παίζει μια πλειάδα καλών ηθοποιών, από τους σχετικά νεότερους Jesse Eisenberg, Melanie Laurent κλπ., μέχρι τους παλιότερους Γούντι Χάρελσον, Μαρκ Ράφαλο και τους μεγάλους βετεράνους Μάικλ Κέιν και Μόργκαν Φρίμαν. Τι να πει κανείς. Μάλλον ουδείς μπορεί να αντισταθεί σε μια καλή αρπαχτή...