"NYDENION"... ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ...

Πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε. Εν έτει 2010 ο γερμανός Jack Moik γυρίζει την απόλυτα γερμανική ταινία "Nydenion", η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είναι μια κανονικότατη όπερα του διαστήματος, με μάχες διαστημοπλοίων, δράση, πλανήτες, αστεροειδείς, cyborg, καλούς και κακούς, απολυταρχικές διαγαλαξιακές αυτοκρατορίες και όλα τα σχετικά του είδους. Για να δείτε δηλαδή ότι και οι γερμανοί κάνουν τέτοια... Φυσικά το απόλυτα αναγνωρίσιμο πρότυπο είναι ο αρχικός "Πόλεμος των Άστρων". Και φυσικά πρόκειται για έναν... ανθυποΠόλεμο των Άστρων 35 χρόνια μετά. Οι χαρακτήρες είναι χάρτινοι (καλοί - κακοί, τελεία), όσα βλέπουμε τα έχουμε ξαναδεί πάμπολλες φορές, αποτελούν δηλαδή τον ορισμό του κλισέ, ο ανεκδιήγητος πρωταγωνιστής - σκηνοθέτης επαναλαμβάνει ουσιαστικά το ρόλο του Χανς Σόλο (του Χάρισον Φορντ δηλαδή) από τον "Πόλεμο" που προαναφέραμε, τα εφέ θέλουν συχνά να είναι εντυπωσιακά και κάνουν μπαμ ότι είναι ψηφιακά και πολλά άλλα τέτοια. Περισσοτερο γέλιο όμως (άθελά του προφανώς) προκαλεί ο πρωταγωνιστής: Άκαμπτος, με ξινή, μονίμως σοβαρή φάτσα, λες και απαγορεύεται αυστηρά να σπάσει έστω και για μια στιγμή ένα χαμόγελο, με μακρύ χεβιμεταλάδικο μαλλί, με ηθοποιία που δεν θα τη ζήλευαν και πολλοί, υποφέρεται μόνο αν το ρίξεις πραγματικά στο χαβαλέ, πράγμα που οφείλει να κάνει κάποιος για να δει μέχρι τέλους την ταινία. Να μην πούμε τίποτα θετικό δηλαδή γι' αυτήν; Άντε, να αναφέρουμε το εντυπωσιακό στοιχείο ότι είναι μια ταινία κυριολεκτικά χειροποίητη. Ο Moik τα έχει κάνει πραγματικά όλα μόνος του. Το σενάριο, τη σκηνοθεσία, τη μουσική, τα εφέ, κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο (δυστυχώς)! Εντάξει, αυτό δείχνει μεράκι, πάθος και κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες και το σεβόμαστε. Μέχρις εκεί όμως. Αν λοιπόν θέλετε να μαζέψετε παρέα για πίτσες, μπύρες, πλάκες και ό,τι άλλο και να μην πάρετε τίποτα απ' ό,τι βλέπετε σοβαρά, νομίζω ότι το φιλμ προσφέρεται.