Η ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Ο "Άγριος Πλανήτης" είναι μια γαλλική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1973 και παραμένει ένα από τα πιο όμορφα animation που έγιναν ποτέ. Προϊόν συνεργασίας του Rene Laloux (1929-2004), σκηνοθέτη κιν. σχεδίων, και του πολυπράγμονα Roland Topor (1938-1997), ζωγράφου, σχεδιαστή, συγγραφέα και άλλα πολλά, παραμένει κλασσική μέχρι σήμερα.
Βασισμένη σ' ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Stefan Wul, μιλά για μια φυλή ανθρωποειδών γιγάντων με πολύ υψηλό πολιτισμό, που έχουν μεταφέρει την ανθρώπινη φυλή στον πλανήτη τους. Οι "εξημερωμένοι" άνθρωποι χρησιμοποιούνται από τους Ντράαγκ, τους γίγαντες, σαν κανονικά κατοικίδια, κυρίως για να παίζουν τα παιδιά τους. Οι "άγριοι", αυτοί δηλαδή που το έχουν σκάσει και ζουν πρωτόγονα σε εγκαταλειμένα πάρκα και αλλού, εξολοθρεύονται σε τατκτά διαστήματα, όπως ακριβώς κάνουμε εμείς με τα έντομα. Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή ενός ανθρώπου, μέχρι την τελική του προσπάθεια να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στη φυλή του και τους γίγαντες.
Η ιστορία παρακολουθείται με αμείωτο ενδιαφέρον, η αξία όμως της ταινίας και η διαχρονικότητά της οφείλονται κυρίως στις εκπληκτικές εικόνες του Topor, ο οποίος, ως έντονα επηρεασμένος από το σουρεαλισμό, τους δίνει μια έντονα σουρεαλιστική, ονειρική και μαγική χροιά. Τα παράδοξα, ψυχεδελικά τοπία, η απίστευτη ποικιλία των όντων του πλανήτη, που άλλοτε προκαλούν γέλιο κι άλλοτε είναι σα να έχουν βγει από εφιάλτες (θυμίζοντας ενίοτε Bosch), η ποιητική αντιμετώπιση, μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας. Μην περιμένετε να εξηγηθούν απόλυτα όλα όσα βλέπετε (οι τρόποι ζωής όλων αυτών των όντων, οι λεπτομέρειες του πολιτισμού ή της ίδιας της φυσιολογίας των Draags, οι διαλογισμοί τους, οι αλλαγές στα σώματά τους κλπ.) Αυτό όμως δεν έχει καμιά σημασία. Σημασία έχει να αφεθούμε στην πλημμύρα των εικόνων, που είναι δουλεμένες με το χαρακτηριστικό εικαστικό στιλ του Topor (πενάκι, συνήθως απαλά χρώματα και οργιαστική φαντασία).
Αν το βρείτε κάπου, μην το χάσετε.