"GASLIGHT": ΜΙΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΛΕΚΤΑΝΗ

Το "Gaslight" (στην Ελλάδα ήταν γνωστό ως "Εφιάλτης") είναι μια ατμοσφαιρική, ασπρόμαυρη ταινία που γύρισε ο μεγάλος George Cukor (1899-1983) το 1944, με την Ινγκριντ Μπέργκμαν, τον Τζόσεφ Κότεν και τον Σαρλ Μπουαγιέ στους βασικούς ρόλους.
Μια φοβισμένη, όμορφη γυναίκα, της οποίας η θεία (διάσημη τραγουδίστρια, η οποία την είχε μεγαλώσει σαν κόρη της) είχε δολοφονηθεί προ δεκαετίας, επιστρέφει παντρεμένη πλέον και ερωτευμένη με το σύζυγό της στο Λονδίνο, για να κατοικήσει στο σπίτι όπου είχε ζήσει τα παιδικά της χρόνια (και όπου είχε γίνει ο φόνος). Από την αρχή όμως πολλά παραξενα συμβαίνουν κι εκείνη είναι σίγουρη ότι σιγά - σιγά τρελαίνεται.
Κλασικό ψυχολογικό θρίλερ, όπου η αγωνία του θεατή επικεντρώνεται όχι στο μυστήριο του τι συμβαίνει - αυτό είναι εύκολο να το μαντέψει κανείς από το πρώτο ήδη μέρος της ταινίας - αλλά στην εξέλιξη των γεγονότων. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, πολύ καλές ηθοποιίες, απόλυτη ταύτιση του θεατή με το θύμα και μίσος για τον σκληρότατο θύτη, και όλα αυτά δίχως βίαιες σκηνές ή αληθινό τρόμο. Το εκπληκτικό είναι ότι το άγχος και τα αισθήματα του θεατή προκαλούνται από καταστάσεις που αφορούν καθημερινά θέματα (μια καρφίτσα που χάνεται, ένα ρολόι που επίσης χάνεται σε μια πολύ δυνατή σκηνή, μία λάμπα που σβήνει κλπ.). Ένα απλό γεγονός, μια ματιά ή μια λέξη αρκούν. Ας αναφέρουμε και την εξαιρετικά σαρδόνια σκηνή του τέλους, με μια εκδίκηση που γίνεται... όχι με πράξεις, αλλά με λόγια και είναι, παρ' όλα αυτά, η πιο απολαυστική εκδίκηση που υπάρχει.
Λεπτό, περίτεχνο φιλμ, που παίζει με εκφράσεις και καταστάσεις και αποδεικνύει πόσο ικανός υπήρξε ο Κιούκορ στη διαχείριση του ψυχολογικού βάθους των ηρώων του.