"ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΝΗΣΙ" ΚΑΙ Ο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΓΥΡΩ ΤΟΥ

Η Ana Asensio είναι ισπανίδα ηθοποιός. Το 2017 ωστόσο περνά "πίσω από την κάμερα" και σκηνοθετεί το πρώτο της φιλμ (στην Αμερική μάλιστα), το "The Most Beautiful Island", με πρωταγωνίστρια την ίδια.
Πρόκειται για ένα αγχωτικό θρίλερ με ηρωίδα μια ισπανίδα μετανάστρια στη Νέα Υόρκη, η οποία κάνει διάφορες δουλειές (όπως μπέιμπι σίτινγκ) για να επιβιώσει, ενώ σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι πίσω της έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο τραύμα. Κάποια στιγμή ωστόσο μια όμορφη ρωσίδα φίλη της, μετανάστρια κι αυτή σε παρόμοια κατάσταση, της προτείνει έναν τρόπο να βγάλει πολλά και εύκολα λεφτά: Δεν έχει παρά να παρευρεθεί σ' ένα πάρτι και να κάνει ό,τι της πούνε. Τη διαβεβαιώνει πάντως ότι δεν πρόκειται για πορνεία. Εκείνη δέχεται, και από το σημείο αυτό - ή μάλλον από τη στιγμή που ξεκινά για το κρυφό (ως επτασφράγιστο μυστικό) πάρτι - η ταινία θα γίνει ένα αγωνιώδες θρίλερ, που έχει να κάνει κυρίως με το τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.
Η Asensio με την πρώτη αυτή δουλειά της, αποδεικνύεται αρκετά καλή σκηνοθέτης. Καταφέρνει, με το σενάριο που έγραψε η ίδια, να κρατά τον θεατή σε διαρκή ένταση - τι λέω; σε διαρκές άγχος - σε μια συνεχή και ανήσυχη αναμονή για το τι θα συμβεί. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και το αδύνατο της όποιας διαφυγής συντελούν φυσικά σ' αυτό.
Η σκηνοθέτης μιλά βεβαίως και για τον αγώνα επιβίωσης που δίνουν καθημερινά οι κάθε λογής μετανάστες στις πόλεις της Δύσης όπου τελικά καταλήγουν και στις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, όχι απλώς προσαρμογής, αλλά και επιβίωσης. Και για το πόσο εύκολο είναι, όταν βρίσκεσαι σ' αυτήν την κατάσταση, να δεχτείς οτιδήποτε... Πιο πολύ όμως μιλά για έναν πραγματικά απάνθρωπο, ανάλγητο κόσμο, έναν κόσμο αδίστακτων πλούσιων, κυρίαρχων, που χρησιμοποιούν τους ("κατώτερους") ανθρώπους απλώς σαν παιχνίδια, μόνο και μόνο για να διασκεδάσουν. Κάθε αίσθημα έχει εκλείψει. Υπάρχει μόνο μια αυτοκρατορία σιδερένιας δύναμης... Έτσι, το φιλμ ίσως μπορεί να αποκτήσει και μια συμβολική διάσταση.
Εντάξει, δεν πρόκειται για αριστούργημα, είναι όμως ένα ενδιαφέρον ντεμπούτο από μια γυναίκα που γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, οπότε το φιλμ μπορεί να θεωρηθεί πέρα για πέρα δικό της.