ΟΙ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ (ΚΑΙ ΠΑΛΙ)

Η ισπανική σχολή του φανταστικού σινεμά καλά κρατεί. Το 2013 οι David και Alex Pastor γυρίζουν το «Los Ultimos Dias” (Οι Τελευταίες Μέρες), μια ακόμα παραλλαγή του πολυχρησιμοποιημένου θέματος του τέλους του κόσμου (όπως τον ξέρουμε τουλάχιστον).

Η πρωτοτυπία της ταινίας έγκειται στον τρόπο με τον οποίο ο πολιτισμός καταστρέφεται αυτή τη φορά. Δεν θα σας το αποκαλύψω, αν και αποκαλύπτεται στο πρώτο τέταρτο ή εικοσάλεπτο, γιατί αξίζει αυτό το σύντομο έστω σασπένς. Οι άνθρωποι πάντως είναι παγιδευμένοι στα κτίρια, ενώ η πλήρης κατάρρευση των πάντων γύρω τους συνεχίζεται. Το φιλμ περιγράφει την οδύσσεια του ήρωα στην απελπισμένη προσπάθειά του να βρει μέσα στο χάος την έγκυο φίλη του. Συναντήσεις με αμφιλεγόμενους ανθρώπους, συγκρούσεις και βία, καταστροφές και κλειστοφοβικό «υπόγειο» κλίμα κυριαρχούν στην αναζήτηση αυτή.

Η αγχωτική ατμόσφαιρα και το μετακαταστροφικό τοπίο είναι, νομίζω, δοσμένα με επιτυχία. Επίσης το σασπένς είναι αρκετό για να κρατήσει τον θεατή (εμένα τουλάχιστον). Και, είπαμε, η αιτία της καταστροφής είναι πρωτότυπη (αν και ανεξήγητη). Ίσως να έχουμε να κάνουμε με μια παραβολή του σύγχρονου τρόπου ζωής και των μακροχρόνιων επιπτώσεών του. Πάντως έτσι δίνεται στους δημιουργούς η ευκαιρία να κινηματογραφήσουν την ταινία σε αποκλειστικά κλειστούς – και συχνά υπόγειους – χώρους, κερδίζοντας έτσι σε ατμοσφαιρικότητα.

Αντιρρήσεις έχω για το σχετικά εύκολο και προβλέψιμο τέλος, το οποίο αφήνει βέβαια ανέπαφη την ελπίδα, δεν παύει όμως να είναι μάλλον αφελές. Συνολικά πάντως βρήκα την ταινία συμπαθητική, αν και δεν την κατατάσσω στις σημαντικές του σύγχρονου ισπανόφωνου φανταστικού κινηματογράφου.