ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΔΥΣΤΥΧΟ" CYRUS

Οι αδελφοί Jay και Mark Duplass γυρίζουν εν έτει 2010 το «Cyrus» («Ο Φίλος της Μαμάς μου» ελληνικός τίτλος) και το διαφημίζουν (όχι οι ίδιοι, υποθέτω, οι διανομείς) ως κωμωδία. Το πρόβλημα με την ταινία αυτή είναι ότι ούτε ακριβώς κωμωδία είναι, ούτε δράμα, ούτε θρίλερ (με λίγες μετατροπές στο σενάριο θα μπορούσε να γίνει κι απ’ αυτό). Γενικά είναι κάτι αναποφάσιστο και γι’ αυτό, τελικά, ούτε να με κάνει να γελάσω πολύ κατάφερε ούτε να με συγκινήσει.
Η ιδέα είναι αρκετά πρωτότυπη: Μεσήλικας που για χρόνια μετά τον χωρισμό του κατρακυλά στην παρακμή, γνωρίζει επιτέλους τη γυναίκα της ζωής του και τα φτιάχνει μαζί της. Αυτή όμως έχει έναν γιο γύρω στα 25. Kανένα πρόβλημα για τον ήρωά μας. Ο γιος όμως δεν είναι αυτό που θα λέγαμε απόλυτα νορμάλ. Στα όρια σχεδόν του αυτισμού, προσκολλημένος στη μητέρα του και αρνούμενος να φύγει από το σπίτι της, αντιμετωπίζει από την αρχή τον εραστή σαν παρείσακτο εισβολέα. Κι από εκεί θ’ αρχίσουν τα προβλήματα, τα οποία θα χοντραίνουν όσο προχωρά η ταινία.
Το φιλμ στηρίζεται κατά πολύ στην σεναριακή προσωπικότητα και την ηθοποιία του ταλαντούχου και ευτραφούς Jonah Hill, δίχως τον οποίο θα έχανε νομίζω το όποιο ενδιαφέρον του. Το θέμα πάντως είναι ότι ενώ ξεκινά σαν κωμωδία (ίσως μάλιστα και κάπως χοντρή σε κάποιες στιγμές), στη συνέχεια χαλαρώνει, με το ζόρι σκάει λιγάκι το χείλι σου δηλαδή, γίνεται κάτι σαν δράμα - με διάσπαρτο χιούμορ πάντως - και μετά... δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Και ως θεατής επίσης δεν ήξερα αν θα έπρεπε να μισήσω τον ή να συγκινηθώ με τον Σάιρους, που και τα μύρια όσα κακά κάνει, αλλά και όντως είναι προβληματικός - και, σημειωτέον, βγαίνει πάντα λάδι ως το καημένο το κάπως καθυστερημένο παιδί, που το μισεί ο κακός εραστής της μαμάς. Γι' αυτό σας είπα: Αν ήταν περισσότερο σατανικός, θα μπορούσαμε να έχουμε να κάνουμε με θρίλερ στο στιλ του "Καλού Γιου".
Μ' αυτά και μ' αυτά όμως η ταινία μου άφησε ένα βαθύ συναίσθημα ανικανοποίητου, με την έννοια ότι θα μπορούσε να είναι κάτι, αλλά δεν είναι. Έχω ακούσει καλά λόγια για την πρώτη ταινία των Duplass. Δεν την έχω δει, αυτή εδώ όμως με απογοήτευσε. Για να δούμε τη συνέχεια...