ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ 2008-2009

Έτσι λοιπόν οι διακοπές τελείωσαν και ο Σεπτέμβρης ξανάρθε και έτσι επίσης αρχίζουν πολλές σχολικές εκθέσεις (στις οποίες τα πρωτοβρόχια περιλαμβάνονται απαραιτήτως). Εμάς βεβαίως, πέραν των υψηλών, χαμηλών και άλλων διακυμάνσεων των βαρομετρικών, μας ενδιαφέρει πρωτίστως ότι με το τέλος Αυγούστου μια ακόμα κινηματογραφική σεζόν τελείωσε, αυτή του 2008 - 2009, οπότε είναι ώρα για τον καθιερωμένο μας απολογισμό. Κι επειδή κάθε χρόνο επαναλαμβάνω (προς μεγάλη σας βαρεμάρα) τα ίδια, πριν από τη λίστα με τα 10+ καλύτερα, έχω να πω τα εξής:
1. Όταν λέω σεζόν εννοώ όλες τις ταινίες που βγήκαν στα ελληνικά σινεμά από 1 Σεπτέμβρη 2008 έως 31 Αυγούστου 2009. Από την 1η Σεπτέμβρη 2009 οι ταινίες ανήκουν στην επόμενη σεζόν.
2. Δεν περιλαμβάνονται οι παλιές ταινίες που παίχτηκαν σε επανέκδοση (π.χ. "Δεσμώτης του Ιλίγγου", "Βίκτωρ Βικτώρια", "Μερικοί το προτιμούν καυτό" κλπ. κλπ.)
3. Η σειρά των ταινιών που ξεχώρισα ΔΕΝ είναι αξιολογική. Σε καμία περίπτωση. Είναι απλώς αλφαβητική κατά επίθετο σκηνοθέτη. Εδώ δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τις προσωπικές μου 10 καλύτερες. Σιγά μην αποφασίσω ποια είναι στο νο 6 και ποια στο νο 8...
Πάμε λοιπόν.

- ΑΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΜΠΕΙ του Tomas Alfredson
- ΒΙΚΥ, ΚΡΙΣΤΙΝΑ, ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ του Woody Allen
- ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ του Stephen Daldry
- GRAN TORINO του Klint Eastwood
- ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΡ του Ari Folman
- ΓΟΜΟΡΡΑ του Matteo Garrone
- 4 ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ του Jerzy Skolimowski
- IL DIVO του Paolo Sorrentino
- WALL-E του Andrew Stanton
- MILK του Gus Van Sant

Από κοντά (επιλαχούσες δηλαδή) και οι:
- HAPPY-GO-LUCKY του Mike Leigh
- BLINDNESS του Fernando Meirelles
- ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ του Laurent Cante
- WRESTLER του Darren Aronowsky
- FROST/NIXON του Ron Howard
- CORALINE του Henry Selick
- ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ του Guillermo Arriaga
- ΑΔΟΞΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΗ του Quentin Tarantino

αλλά και τα
- MESRIN του Jean-Francois Richet
- BRUNO του Larry Charles
- SLUMDOG MILLIONAIRE του Danny Boyle
- ΚΑΥΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ των αδελφών Coen
- SERAPHINE του Martin Provost

Φαντάζομαι τις αντιρρήσεις σας. Το Blindness, ας πούμε, δεν άρεσε σε κανένα, αλλά εμένα μου άρεσε και το περιέλαβα, ενώ άφησα απ' έξω "Το Κύμα", που πολλούς εντυπωσίασε, αλλά εμένα δεν με έπεισε καθόλου. Τι να κάνουμε όμως; Προσωπικές προτιμήσεις είναι αυτές. Να μην έχουμε τις παραξενιές και τα βίτσια μας; Οι αντιρρήσεις πάντως είναι πάντοτε ευπρόσδεκτες. Αλλιώς δεν θα ήμουν κινηματογραφόφιλος (σαν διαστροφή ακούγεται) αλλά Ταλιμπάν.
Και του χρόνου με καλύτερες ταινίες!