"ΙΣΟΒΙΤΕΣ" ΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΠΟΤΕ

Κάποτε ο Θόδωρος Μαραγκός έκανε τουλάχιστον αξιόλογα κινούμενα σχέδια. Στις ταινίες του κάνει (θέλει να κάνει τέλος πάντων) ένα λαϊκό σινεμά και ίσως κάποιες φορές να τα έχει καταφέρει. Όχι πάντως με τους τωρινούς "Ισοβίτες" (2008) - κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον. Εκτός αν η έννοια "λαϊκό" σημαίνει για μερικούς χοντρό χιούμορ, ανέμπνευστες επαναλήψεις των ίδιων αστείων, διδακτισμό και χονδροειδείς συμβολισμούς. Δεν ξέρω, αλλά ομολογώ ότι σπάνια ήθελα τόσο πολύ να τελειώσει μια ταινία όσο τότε που την είδα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Και να φανταστείτε ότι ξεκινά καλά. Επαρχία, αστείοι, οικείοι τύποι, σκυλάδες, κιτς, νευρωτικές γκόμενες, παντρεμένοι που ξενοπηδούν, δημόσιοι υπάλληλοι... Δεν με ενοχλεί καθόλου αυτού του είδους η λαϊκότητα ή - αν θέλετε - καθημερινότητα, ειδωμένη από την γελοία πλευρά της. Κι έπειτα έρχεται το βασικό εύρημα: Ο τύπος που άδικα έχει φάει ισόβια και το μόνο που ποθεί είναι η ελευθερία του και ο άλλος, που απηυδισμένος από την κοινωνία, κάνει γελοίες ληστείες και κάθε είδους παρανομίες με σκοπό να τον πιάσουν και να τον βάλουν φυλακή, γιατί "εκεί είναι καλύτερα". ΟΚ. Από εκεί και πέρα όμως η ταινία φεύγει σε έναν απόλυτα χύμα, δίχως δομή σουρεαλισμό, κάθε έννοια ρεαλισμού καταργείται (επίτηδες φυσικά) και όλα γίνονται μια απίστευτα βαρετή και κακόγουστη μπαλαφάρα.
Φυσικά και δεν έχω επίσης κανένα πρόβλημα με το σουρεαλισμό και το φευγάτο χιούμορ, την έλλειψη ρεαλισμού και την απογείωση από την πραγματικότητα. Μόνο που βρήκα στη συγκεκριμένη ταινία μια πολύ κακή και πρόχειρη εφαρμογή όλων αυτών. Και, στο κάτω κάτω, αν θέλεις να το απογειώσεις, κάνε το μέχρι το τέρμα, κατάργησε όλες τις συμβάσεις και κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα. Αυτό που είδα όμως ούτε έδενε με τη ρεαλιστική αρχή ούτε και εμπνευσμένο ήταν - το αντίθετο μάλιστα.
Ίσως ο Μαραγκός να έχει καλές προθέσεις, τόσο ιδεολογικές όσο και καλλιτεχνικές, και είμαι πρόθυμος να του το αναγνωρίσω. Η εφαρμογή τους όμως στην πράξη... λυπάμαι αλλά με έκανε να θεωρώ καλύτερες ταινίες τις ελληνικές-σχεδόν-τηλεοπτικές τύπου "Safe sex" και "Χώρισα" και "Ξαναπαντρεύτηκα" και άλλα σχετικά.