"ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ" ΔΥΣΤΥΧΩΣ...

 

"Είναι πάλι Εδώ". Ελληνική απόδοση του γερμανικού φιλμ "Er ist wieder da" ("Look Who's Back" ο αγγλικός τίτλος), που γύρισε το 2015 ο David Wnendt. Ενός πολιτικού ουσιαστικά φιλμ που, ξεκινώντας ως κωμωδία, γίνεται απόλυτα ανατριχιαστικό στη συνέχεια.

Ο Χίτλερ, με άγνωστο τρόπο, μεταφέρεται τη στιγμή του θανάτου του στο αρχηγείο του το 1945 στο σύγχρονο Βερολίνο. Συνέρχεται ζαλισμένος και μπαρουτοκαπνισμένος για να αντικρίσει έναν κόσμο που στα μάτια του μοιάζει με επιστημονική φαντασία. Πιστός ωστόσο στις ιδέες του, αφού γι' αυτόν δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα, επιδίδεται, με τη βοήθεια ενός ξοφλημένου δημοσιογράφου που πιστεύει ότι πρόκειται για σωσία του πραγματικού και τον θεωρεί καλό μέσον για την αναβίωση της δικής του καριέρας, σε έναν αγώνα εκ νέου αναγνώρισης και, τελικά, εκ νέου επικράτησής του.

Είπαμε ότι όλα ξεκινούν ως κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, καθώς παρακολουθούμε τον έκθαμβο Χίτλερ να εξερευνά το νέο περιβάλλον και τις εκπληκτικές γι' αυτόν τεχνολογικές εφαρμογές, που στην εποχή του ήταν αδιανόητες. Θεωρεί φυσιολογικότατο που όλοι τον αναγνωρίζουν και αρχικά νομίζει ότι είναι ακόμα ο Φύρερ τους. Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν, όντας απόλυτα αμετανόητος, αρχίζει να στρέφει την τεχνολογία υπέρ του, να βλέπει τα mediα ως τέλεια μέσα προπαγάνδας, να δυναμώνει τελικά ολοένα την εικόνα του. 

Όπως καταλαβαίνετε στόχος του σκηνοθέτη (και το τελικό εφιαλτικό συμπέρασμα) είναι ότι "ναι, και σήμερα μπορεί να συμβεί". Γι' αυτό χαρακτήρισα αρχικά την ταινία "ανατριχιαστική". Σε κάποια σημεία μάλιστα ο δημιουργός χρησιμοποιεί μικρές αληθινές, ντοκιμαντερίστικες σκηνές όπου ρωτά περαστικούς για τη γνώμη τους σε φλέγοντα ζητήματα, αλλά και σύντομα πλάνα από την ανά τον κόσμο αναβίωση φασιστικών ομάδων (κάποια στιγμή μάλιστα φαίνεται και μια πορείας της Χρυσής Αυγής). Αν τότε, το 1933, συνέβη λόγω της εξαθλίωσης των γερμανών  από την ήττα και την επακόλουθη οικονομική κατάρρευση, σήμερα θα συνέβαινε λόγω της απόλυτης αδιαφορίας του δυτικού ανθρώπου για τα κοινά, της αποβλάκωσής του θα έλεγα από τα σύγχρονα media κυρίως. Τα οποία μάλιστα εύστοχα δείχνονται ως τέλειος μηχανισμός προπαγάνδας (πολύ αποτελεσματικότερος από τους παλιούς) αν τεθούν υπό τον έλεγχο κατάλληλων ανθρώπων. 

Πέραν όλων αυτών, η ταινία παρακολουθείται ευχάριστα, συχνά μάλιστα - παρά όλα όσα προανέφερα -  είναι διασκεδαστικότατη και, με λίγα λόγια, τη θεωρώ ευχάριστη έκπληξη (αγνοούσα την ύπαρξή της). Έστω κι αν δεν είναι καθόλου ευχάριστα τα συμπεράσματά της...