ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ῾ΣΦΑΙΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ῾

 

Το φιλμ ῾῾Μια Σφαίρα για τον Στρατηγό"  (Quien Sabe?)  είναι ένα γουέστερν σπαγγέτι του 1967 του Damiano Damiani (1922-2013), του οποίου η ειδικότητα δεν ήταν τα γουέστερν. Να όμως που γύρισε ένα κλασικό τέτοιο, με τον Ζαν Μαρία Βολοντέ και τον Κλάους Κίνσκι σε βασικούς ρόλους. Αυτή τη φορά πρόκειται για καθαρά πολιτικό φιλμ!

Μια συμμορία ληστών κυνηγά ένα τρένο που μεταφέρει στρατιώτες, με σκοπό να τους πάρουν τα όπλα. Ένας μυστηριώδης, ψυχρός νεαρός αμερικανός που επιβαίνει σ᾽αυτό σκοτώνει τον μηχανοδηγό, σταματά το τρένο και ουσιαστικά το παραδίδει στους ληστές. Στη συνέχεια ενώνεται με τη συμμορία. Καταλαβαίνουμε ότι αυτή δεν αποτελείται από κοινούς ληστές, αλλά είναι μια ομάδα μεξικανών επαναστατών με σκοπό να παραδώσει τα όπλα σε έναν επαναστάτη στρατηγό ενάντια στην κυβέρνηση (με το αζημείωτο βέβαια). Ωστόσο ο αρχηγός τους (ο Βολοντέ), ένας βίαιος, αλλά και ῾ἕξω καρδιά῾῾ τύπος, δεν είναι τόσο ιδεολόγος, αλλά νοιάζεται μόνο για τα λεφτά. Όσο για τον αμερικάνο... σιγά σιγά θα καταλάβουμε τι ακριβώς ρόλο παίζει.

Όπως όλα τα σπαγγέτι, η ταινία είναι εξαιρετικά βίαιη, με αληθινές σφαγές να συντελούνται δίχως να ιδρώνει τα αυτί κανενός. Συγχρόνως όμως διαφέρει από άλλα του είδους μια που δεν διαθέτει τον φοβερό και τρομερό, μοναχικό υπερήρωα που σκοτώνει 5-6 μόνος του για πλάκα. Αντίθετα έχει έναν εξαιρετικό, σύνθετο ως χαρακτήρα ήρωα (τον αρχηγό της συμμορίας), που ενώ είναι άπληστος, βίαιος, καλοπερασάκιας, διαθἐτει και αρκετά ψήγματα ηθικής μέσα του. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το φιλμ είναι απόλυτα πολιτικοποιημένο. Σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι μπορεί ολόκληρο να εκληφθεί και ως αλληγορία για το βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ στον πλανήτη. Και μάλιστα αφού βρισκόμαστε στα 1967, τότε που η Αμερική δημιουργούσε / υποστήριζε χούντες σε δάφορα μέρη και στήριζε κάθε είδους συντηρητικά / δικτατορικά καθεστώτα. 

Το μοτίβο εδώ είναι το κλασικό των γουέστερν, αμερικανικών και ευρωπαϊκών: Το κίτρινο τοπίο της ερήμου με τη σκόνη και τον καυτό ήλιο. Και βλέπεται μέχρι τέλους με ενδιαφέρον. Οπότε, αλλο ένα κλασικό του είδους... και πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο...