ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΙ "MEN IN BLACK", ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ "MEN IN BLACK"

Το πρώτο "Men in Black" (Οι Άνδρες με τα Μαύρα) του 1997 ήταν διασκεδαστικό και έγινε επιτυχία. Οπότε, ως καλό Χόλιγουντ, ήταν αναπόφευκτο να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα. Το 2002 λοιπόν ο Barry Sonnenfeld και πάλι γυρίζει το νο 2. Που είναι και πάλι διασκεδαστικό, αλλά... όπως το πρώτο.
Ο πράκτορας J, ο Γουιλ Σμιθ, προσπαθεί να επαναφέρει τη μνήμη του πράκτορα Κ, του Τόμι Λι Τζόουνς, ο οποίος, μετά τη "διαγραφή" που έχει υποστεί, έχει προφανώς ξεχάσει τα πάντα και δουλεύει σε επαρχιακό ταχυδρομείο. Πρόκειται όμως για θέμα ζωής ή θανάτου, αφού από την επαναφορά της μνήμης του Κ θα κριθεί η επιβίωση του πλανήτη, που κινδυνεύει από παντοδύναμο πολυπλοκαμώδες ον, που έχει πάρει, κατά τη διαμονή του στη γη, τη μορφή σούπερ γκόμενας.
Είπαμε. Διασκεδαστικό είναι. Όπως το πρώτο. Πλήθος εξωγήινων όντων παρελαύνουν, όπως στο πρώτο. Συνεχή κωμική δράση διαθέτει, όπως το πρώτο. Και αυτό είναι και το πρόβλημά του. Ότι είναι όπως το πρώτο (μόνο που εδώ εμπλέκεται από την πρώτη κιόλας σκηνή και ένα αστείο επεισόδιο μιας παντελώς b τηλεοπτικής σειράς). Αφού η αρχική, καλοδεχούμενη έκπληξη μιας παρωδίας επιστημονικής φαντασίας και σάτιρας των διαφόρων συνωμοσιολογικών θεωριών του στιλ "ζουν ανάμεσά μας", έχει πλέον παρέλθει, αυτό που απομένει είναι μια απλή, ευπρόσωπη έστω, επανάληψη. Οπότε συστήνεται μόνο με γερή δόση ποπ κορν και των σχετικών. Ευτυχώς που υπάρχει και το στοιχείο του όχι-ακριβώς-happy-end.