"SHOOT TO KILL": ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Σκηνοθέτης με όχι και κάτι πολύ αξιόλογο στο ενεργητικό του (εκτός ίσως απο το "Under Fire") ο Roger Spottiswood γυρίζει το 1988 το "Shot To Kill", ένα αστυνομικό φιλμ το οποίο, δίχως να διαθέτει κάτι πολύ αξιόλογο, σηματοδοτεί την μετά από δέκα και παραπάνω χρόνια επιστροφή στην οθόνη του Σίντεϊ Πουατιέ.
Ένας αδίστακτος και πανέξυπνος δολοφόνος, αφού κλέψει ένα σακούλι με διαμάντια και σκοτώσει εν ψυχρώ μια ηλικιωμένη όμηρο, αναγκάζεται να καταφύγει σε ορεινή περιοχή της Αμερικής, όπου, για να καλύψει τα ίχνη του, ενσωματώνεται σε μια ομάδα τουριστών - ορειβατών, οι οποίοι θα περάσουν κάποιες μέρες στην άγρια φύση. Μαζί τους είναι ο μόνος τρόπος να περάσει και ο ίδιος τα αφιλόξενα βουνά. Ένας αστυνομικός ακολουθεί πεισματικά τα ίχνη του και, επειδή δεν έχει ούτε αυτός ιδέα από φύση, αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια ενός σκληροτράχηλου ντόπιου, ο οποίος κυνηγά κι αυτός την ομάδα επειδή η ανύποπτη οδηγός της είναι η κοπέλα που αγαπά. Το σεναριακό ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι για πάνω από το μισό φιλμ ούτε και οι θεατές γνωρίζουν ποιος από την ομάδα είναι ο δολοφόνος. Με μάλλον προβλέψιμο τρόπο ωστόσο, το φιλμ θα καταλήξει τελικά σε κλασικό ανθρωποκυνηγητό.
Πρόκειται για τις περιπτώσεις όπου η ταινία βλέπεται μεν ευχάριστα, διαθέτει σασπένς και καλές ερμηνείες, πλην όμως δεν έχει να προσθέσει κάτι στο πολύ συνηθισμένο αυτό είδος. Όπως είπα και πριν όλα είναι μάλλον προβλέψιμα και σίγουρα κάπου τα έχουμε ξαναδεί. Έτσι λοιπόν - κατά τη γνώμη μου πάντοτε - μην διστάσετε να το δείτε αν "πέσει στα χέρια σας", μην περιμένετε ομως ότι θα συγκλονιστείτε κιόλας. Απλώς θα περάσετε δύο μάλλον ευχάριστες και ευπρόσωπες ώρες.