"ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ"...ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Πολύ λίγες είναι οι ταινίες ο ήρωας των οποίων είναι, κυριολεκτικά, διαρκώς μεθυσμένος, από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Το "Κάτω Από το Ηφαίστειο" είναι μία από αυτές. Η πηγή του είναι το γνωστό μυθιστόρημα του Malcolm Lowry. Το 1984 λοιπόν ο John Huston θα το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 30 και ο πόλεμος είναι έτοιμος να ξεσπάσει στην Ευρώπη. Η ταινία παρακολουθεί μια μέρα από τη ζωή ενός άγγλου πρώην διπλωμάτη, που βρίσκεται στα τελευταία στάδια του αλκοολισμού και ζει σε μια μικρή πόλη του νότιου Μεξικού. Η μέρα αυτή είναι η περίφημη μεξικάνικη "Γιορτή των Νεκρών". Η γυναίκα του τον έχει εγκαταλείψει κι αυτό τον πονά πολύ. Τη μέρα αυτή λοιπόν η γυναίκα του θα επανεμφανιστεί, κάνοντας μια τελευταία προσπάθεια να σώσει το γάμο τους. Με τον ιδεαλιστή φίλο του που τονφροντίζει, με τον οποίο ωστόσο τον είχε απατήσει εκείνη, ξεκινάνε μια περιπλάνηση σε γωνιές - όχι πάντοτε καθώς πρέπει, κάθε άλλο - της πόλης, ενώ το αλκοόλ δεν σταματά να ρέει άφθονο.
Η ταινία είναι πολλά πράγματα μαζί: Η πορεία προς το αναπόφευκτο τέλος ενός απίστευτα αυτοκαταστροφικού χαρακτήρα, στην οποία κάποιοι βλέπουν μια μεταφορά ενός ολόκληρου αυτοκαταστροφικού πολιτισμού. ΄Ενα εξαιρετικό πορτρετο ενός "αφημένου" ανθρώπου. Μια συναρπαστική εικόνα του μεξικάνικου κόσμου, εξωτικού στα μάτια των δυτικών. Μια ιστορία εθισμών και εμμονών. Και πάνω απ' όλα μια εξαιρετική ερμηνεία του Άλμπερτ Φίνεϊ, στις πλάτες του οποίου στηρίζεται ολόκληρο το φιλμ (αλλά και η Ζακλίν Μπισέ είναι και πολύ καλή και πανέμορφη). Γενικά νομίζω ότι πρόκειται για εξαιρετική ταινία, για έναν άνθρωπο που ό,τι και να γίνει είναι καταδικασμένος να μην είναι ποτέ ευτυχισμένος (με δική του υπαιτιότητα). Αλλά και σαν "μεξικάνικο φολκλόρ" αν το δείτε, πιστεύω ότι θα το απολαύσετε, ενώ το πολιτικό background υποβόσκει (οι αναφορές στον πόλεμο που είναι έτοιμος να ξεσπάσει και η αντιναζιστική στάση του ήρωα δεν περνούν απαρατήρητες).
Ναι, δεν υπάρχει μια πλοκή με σασπένς ή ανατροπές ούτε έντονη δράση, μην περιμένετε κάτι τέτοιο. Ίσως λίγα να συμβαίνουν στη διάρκεια της, παρ' όλα αυτά, τόσο γεμάτης μέρας. Άλλες όμως είναι οι αρετές του φιλμ. Ενός φιλμ που συνιστώ ως μια σημαντική μελέτη της ανθρώπινης αυτοκαταστροφικότητας.