ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟ "AMERICAN HUSTLE"

Ο David O. Russell έχει πλέον αποδείξει ότι είναι ένας ξεχωριστός δημιουργός. Συχνά κάνει ένα είδος κομεντί, αλλά πάντα πειραγμένη και διαφορετική από τον σωρό του σχεδόν εξαντλημένου αυτού είδους. Στον "Οδηγό Διαπλοκής" (American Hustle) του 2013 οι ανθρώπινες σχέσεις, οι απίθανοι χαρακτήρες και οι κομπίνες μπερδεύονται γοητευτικά, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την ιδιόρυθμη ματιά του σκηνοθέτη.
Το φιλμ βασίζεται (περίπου, τουτέστιν πολύ ελεύθερα) σε κάποια αληθινά γεγονότα του τέλους της δεκαετίας του 70, που αφορούσαν μια υπόθεση διαπλοκής και πολιτικής διαφθοράς και η οποία είχε οδηγήσει σε συλλήψεις γερουσιαστών και δημάρχων. Ένα ζευγάρι ιδιοφυών απατεώνων παγιδεύεται από έναν υπερφιλόδοξο πράκτορα του FBI και εξαναγκάζεται να συνεργαστεί για να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα δωροδοκίας πολιτικών. Κάπου εκεί εμπλέκεται και η (περίπου) σε διάσταση σύζυγος του απατεώνα, αλλά και η αληθινή και άκρως επικίνδυνη Μαφία και τα πράγματα μπερδεύονται - και σε κάποιες στιγμές γίνονται ανεξέλεγκτα.
Πάνω απ' όλα είδα το φιλμ με αληθινή απόλαυση. Το χιούμορ, οι πολύπλοκοι, απρόβλεπτοι χαρακτήρες, οι μεταξύ τους μπερδεμένες σχέσεις, το σασπένς, όλα συντελούν στην απόλαυση που προανέφερα. Και ακόμη στα συν προστίθενται το θαυμάσιο καστ (δεν θα πιστεύετε πόσο "χάλια" έχει γίνει ο Κρίστιαν Μπέιλ για την ταινία) και η άψογη αναπαράσταση του κλίματος της δεκαετίας του 70. Τα απίστευτα κιτς ντυσίματα και κομμώσεις μάλιστα είναι, νομίζω, "όλα τα λεφτά". Πέραν όλων αυτών όμως η ταινία αποτελεί και μια εύστοχη σάτιρα του πολιτικού συστήματος και της διαφθοράς της εξουσίας γενικότερα, ενώ οι χαρακτήρες είναι συχνά πολύπλευροι (με επικεφαλής τον ντετέκτιβ και την απίθανη Τζένιφερ Λόρενς στο ρόλο της συζύγου). Όλοι θέλουν να ζήσουν το αμερικάνικο όνειρο, μοιάζουν να πιστεύουν σ' αυτό, ενώ, στο ξεκίνημά τους τουλάχιστον, δεν είναι παρά losers (φυσικά τα πράγματα δεν έρχονται όπως ακριβώς τα ήθελαν...) Και όλοι έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους, αφού θα ήθελαν να είναι ή να μοιάζουν με κάποιους άλλους. Το θέμα που έχουν με τα μαλιά τους οι δύο βασικοί αντρικοί χαρακτήρες μάλλον λειτουργεί συμβολικά.
Από τις ευχάριστες εκπλήξεις του τελευταίου καιρού, που συνδυάζει μια "σοβαρή" και μια παιχνιδιάρικη και "πειραγμένη" πλευρά, θα μπει - στην προσωπική μου λίστα τουλάχιστον - στις καλύτερες ταινίες της φετινής χρονιάς και θα με κάνει να περιμένω με ενδιαφέρον την επόμενη δουλειά του Russel.