ΟΤΑΝ Ο ΓΙΜΟΥ ΔΙΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΚΟΕΝ

Το εγχείρημα ήταν πραγματικά "κουφό": Ο γνωστότερος κινέζος σκηνοθέτης Yimou Zhang διασκευάζει το κατάμαυρο νουάρ (ταυτολογία με απόλυτο νόημα εδώ) των αδελφών Κοέν "Μόνο Αίμα". Ήμουν λοιπόν πολύ περίεργος να δω το αποτέλεσμα. Το "Μιά Γυναίκα, ένα Όπλο και ένα Νουντλ μπαρ" (San qiang pai an jing qi ο κινέζικος τίτλος, αν σας ενδιαφέρει) του 2009 ωστόσο, σε κάποια σημεία με γοήτευσε, συνολικά όμως μάλλον με απογοήτευσε.
Ο Yimou επιλέγει μια πιο ελαφρά, κωμική βερσιόν της αρχικής ταινίας και μεταφέρει την ιστορία στη μεσαιωνική Κίνα, διατηρώντας κατά τα άλλα το στόρι αρκετά πιστό. Το θέμα είναι ότι το φιλμ ούτε ακριβώς κωμωδία είναι, ούτε φοβερό σασπένς έχει, ούτε και την απληστία ή/και την βλακεία διερευνά, όπως έκανε το πρωτότυπο. Το παρακολούθησα μεν με ενδιαφέρον, αλλά δεν μου είπε τίποτα παραπάνω. Γιατί έγραψα αρχικά ότι με γοήτευσε σε κάποια σημεία; Επειδή ο Yimou είναι νομίζω ο πιο εντυπωσιακός σύγχρονος κινέζος δημιουργός (όχι ότι τους ξέρω όλους φυσικά) και καταφέρνει πάντοτε να συλλαμβάνει εκπληκτικές εικόνες, πράγμα που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των ταινιών του. Έτσι κι εδώ τα χρώματα είναι εκτυφλωτικά, τα έρημα τοπία απίστευτα (αλήθεια, υπάρχουν όντως αυτές οι κόκκινες και λευκές "ριγέ" έρημοι;), το στυλιζάρισμα και οι σχεδόν χορευτικές κινήσεις συχνά πανέμορφες, τα καδραρίσματα εντυπωσιακά. Η εικόνα λοιπόν με αποζημείωσε απόλυτα.
Το χιούμορ όμως (που θα ήθελε να είναι μαύρο, αλλά...) ήταν κακό, με συχνά πεσίματα και γλιστρήματα των ηθοποιών που υποτίθεται ότι θα έβγαζαν γέλιο (;) και με τους ηθοποιούς συχνά να ουρλιάζουν. Γενικά βέβαια όλο αυτό το υπερβολικό παίξιμο είναι χαρακτηριστικό του απωανατολίτικου σινεμά και, προφανώς, γίνεται αποδεκτό εκεί, ενώ εμάς συχνά μας ενοχλεί. Το συμπέρασμα, όπως καταλαβαίνετε, είναι ότι αν πάτε να δείτε κωμωδία... ξεχάστε το. Κι αν πρέπει να διαλέξετε, θα σας συμβούλευα να επιλέξετε το πρωτότυπο φιλμ των Κοέν. Ίσως πάντως κι αυτό εδώ να αξίζει για τις εικόνες του.
Γενικά μιλώντας πάντως, φοβάμαι ότι δεν θα ξαναδούμε απ' τον Yimou ταινίες όπως τα "Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια" ή "Ο Ήρωας".