"STRAIGHT TIME" Ή ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

"Ο Κυνηγημένος" (ελληνικός τίτλος του "Straight Time") που γύρισε ο βέλγος (αλλά που έζησε και εργάστηκε στις ΗΠΑ) Ulu Gosbard (1929-2012) το 1978, είναι μια εξαιρετική ρεαλιστική ταινία, με κυρίαρχο τον Ντάστιν Χόφμαν, αλλά και τους νέους τότε Χάρι Ντιν Στάντον και Τερέζα Ράσελ (υπέροχη) σε βασικούς ρόλους.
Παρακολουθεί την πορεία ενός άρτι αποφυλακισθέντος ληστή, ο οποίος αφήνεται μεν ελεύθερος, αλλά με περιοριστικούς όρους. Πρέπει διαρκώς να δίνει αναφορά για ό,τι κάνει στον επιτηρητή του. Αρχικά κάνει τα πάντα για να μείνει μακριά από εγκληματικές δραστηριότητες και να αρχίσει μια καινούρια, "καθαρή" ζωή. Είναι όμως η απαράδεκτη συμπεριφορά του επιτηρητή (του νόμου δηλαδή), που θα τον οδηγήσει τα περάσει κάποια όρια...
Εξαίρετο ψυχογραφικό πορτρέτο του βασικού ήρωα, καταγραφή της "βρώμικης" καθημερινότητας των μεγαλουπόλεων των 70ς, ξεθωριασμένη, επίσης "βρώμικη" φωτογραφία (η οποία δεν ωραιοποιεί τίποτα), σασπένς για τη μοίρα του πρωταγωνιστή και πολύ καλές ηθοποιίες συνθέτουν μια δυνατή ταινία, την οποία προσωπικά αγνοούσα. Και, βέβαια, το βασικό θέμα είναι το "στίγμα". Άπαξ και παραστρατήσεις μία φορά, όλα σε οδηγούν στην επανάληψη. Οι ίδιες οι κοινωνικές συνθήκες, η ίδια η (μη) αποδοχή σου από βασικές συνιστώσες της κοινωνίας, η ίδια η αντιμετώπισή σου από το νόμο. Από εκεί και πέρα το να ξανακυλίσει κανείς είναι θέμα χρόνου. Ανεξαρτήτως προθέσεων...
Να το ψάξετε.