"INFERNO" :ΝΟΥΑΡ ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΕ ΣΚΗΝΙΚΟ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ

Ο Roy Ward Baker (2016-2010), που συχνά υπέγραφε ως σκέτο Roy Baker, έκανε σινεμά, τηλεόραση και έγινε περισσότερο γνωστός από τις ταινίες τρόμου που γύρισε στις αρχές των 70ς. Πίσω στα 1953 όμως, όταν γύριζε διαφόρων ειδών φιλμ, κάνει το "Inferno" με τους Ρόμπερτ Ράιαν και Ρόντα Φλέμινγκ, ένα περίεργο φιλμ που "βουτά" σε διάφορα είδη.
Ένας εκατομμυριούχος σπάει το πόδι του σε ατύχημα και αφήνεται ολομόναχος στην έρημο για να πεθάνει από την άπιστη γυναίκα του και τον εραστή της. Για τις επόμενες λίγες μέρες θα αρχίσει γι' αυτόν ένας αμείλικτος αγώνας επιβίωσης, ενώ παράλληλα παρακολουθούμε τους εραστές και τις ενέργειές τους... μέχρι τη  τελική σύγκρουση.
Το ενδιαφέρον του φιλμ - εκτός του ότι νομίζω ότι "κρατά" τον θεατή - είναι η μείξη των ειδών: Φυσικά το στόρι παραπέμπει σε νουάρ δράμα. Νουάρ της ερήμου όμως. Βλέπετε, διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή (το 1953 δηλαδή), όμως το σκηνικό, τα χαρακτηριστικά τοπία της ερήμου, ακόμα και τα ρούχα των πρωταγωνιστών, "δείχνουν" αβίαστα σε γουέστερν (αν απομονωσεις αρκετές σκηνές, όλοι θα νομίζουν ότι πρόκειται για τέτοιο). Συγχρόνως είναι μια "ταινία επιβίωσης" καθώς παρακολουθούμε έναν τραυματισμένο "Ροβινσώνα Κρούσο" να πασχίζει να επιβιωσει όπως - όπως σε ένα αφιλόξενο, θανατηφόρο περιβάλλον. Επίσης ο ήρωας, ο τραυματισμένος πλούσιος, δεν είναι ακριβώς "καλός", αφού μαθαίνουμε ότι πρόκειται μάλλον για κάθαρμα.
Όλα αυτά καθιστούν την ταινία ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη. Αξίζει να την ψάξετε, δίχως βέβαια να πρόκειται για μεγάλο φιλμ.
ΥΓ: Στην Ελλάδα παίχτηκε ως... "Η Κόλαση στα Κορμιά μας" (!!!), ενώ στις ΗΠΑ προβλήθηκε και σε 3D παρά το ότι η εικόνα δεν διαθέτει κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό για κάτι τέτοιο.