"ΟΙ ΣΥΜΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ" ΚΑΙ Η ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Ο Martin Scorsese γυρίζει τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης" το 2002 και μας δείχνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τις φρικτές, απάνθρωπες και βίαιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ενοποιήθηκαν ουσιαστικά οι ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια του αμερικάνικου εμφύλιου η Νέα Υόρκη - οι κακόφημες τουλάχιστον περιοχές της - είναι μια κόλαση. Βίαιες και αδίστακτες συμμορίες επιβάλλουν ένα καθεστώς τρόμου και, συγχρόνως, συγκρούονται άγρια μεταξύ τους. Ο αιμοσταγής και ρατσιστής Χασάπης δεσπόζει στην περιοχή, αφού έχει εξοντώσει όλους του αντιπάλους του και κυρίως τον Παπά, επικεφαλής των Ιρλανδών της περιοχής. Ο μικρός γιος του τελευταίου κλείνεται σε αναμορφωτηριο και όταν βγαίνει, νεαρός πλέον, με μόνο του σκοπό την εκδίκηση, τα πράγματα έρχονται έτσι ώστε να γίνει ο αγαπημένος "υπαρχηγός" του Χασάπη.
Όσα δείχνονται εδώ είναι συγκλονιστικά. Μια φραση νομίζω ότι μπορεί να περικλείσει όλη την ουσία: Πάντοτε τα θύματα είναι οι φτωχοί. Η κόλαση βασιλεύει στς φτωχές συνοικίες. Οι χιλιάδες μετανάστες που καταφτάνουν απ' όλο τον κόσμο δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και αντιμετωπίζουν τον αμείλικτο ρατσισμό των "ντόπιων" (Ντόπιοι, άλλωστε, είναι το όνομα της συμμορίας του Χασάπη). Οι εκλογές είναι στημένες και οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους συμφέροντα. Όσο για τον ίδιο τον πόλεμο, τον εμφύλιο, έναν από τους πιο αιματηρούς όλων των εποχών, ποιοι πολαμάνε και σκοτώνονται άραγε; Μόνο οι γόνοι των φτωχών. Οι πλούσιοι νέοι απαλλάσονται, φτάνει να πληρώσουν κάποιο ποσό ανύπαρκτο για τους υπόλοιπους. Το άλλο συγκλονιστικό είναι ο πανταχού παρόν ρατσισμός. Οι "αμερικάνοι" (λες και φύτρωσαν εκεί και δεν είναι κι αυτοί γόνοι μεταναστών) μισούν και περιφρονούν τους ιρλανδούς (που βρίσκονται στον πάτο), αλλά και κάθε νεοφερμένο, και οι ίδιοι οι ιρλανδοί, όταν κάποια στιγμή ξεσηκώνονται, πού ξεσπάνε την οργή τους; Στους μόνους που είναι ακόμα πιο κάτω απ' αυτούς: Τους μαύρους. Ο ρατσισμός βρίσκεται παντού και είναι δείγμα ηλιθιότητας.
Η ειρήνη που θα επιβληθεί είναι βουτηγμενη στο αίμα. Η "ευνοούμενη", σύγχρονη πολιτεία θα ριζώσει πάνω σε εκατόμβες πτωμάτων. Ίσως γι' αυτό η Αμερική της οπλοκατοχής, της βίας και των επεμβάσεων είναι σήμερα αυτό που γνωρίζουμε. Και, βέβαια, η προέλευση του πλούτου είναι σχεδόν πάντοτε βρώμικη και παράνομη.
Όλα αυτά σε μια βίαιη ταινία με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, το Λεονάρντο ντι Κάπριο και την Κάμερον Ντιάζ στους βασικούς ρόλους. Θυμάμαι ότι στην εποχή της είχε μάλλον μέτριες κριτικές. Προσωπικά με καθήλωσε.