"DUNE 2": ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

 

Περί "Dune: Part Two" (2024). Του Denise Villeneuve και πάλι φυσικά και με το ίδιο καστ προφανώς (συν τη Λέα Σεϊντού και τον Κρίστοφερ Γουόκεν μεταξύ άλλων). 

Δεν έχω να προσθέσω πολλά στα όσα έγραψα για το πρώτο μέρος (2 Νοεμβρίου 2021). Άλλωστε πρόκειται για την ίδια 6ωρη, 7ωρη (ή κάτι τέτοιο) ταινία που συνεχίζεται. Εδώ έχουμε πλέον την αναγνώριση του βασικού χαρακτήρα ως τον αναμενόμενο μεσσία και την κυριαρχία του. Και μετά;

Θα πω απλώς ότι αυτό το δεύτερο μέρος έχει περισσότερη δράση (μάχες, μονομαχίες σκουλήκια κλπ.). Ενώ όμως αυτό του στερεί κάτι από τη σκοτεινή υποβλητικότητα του πρώτου μέρους - με την οποία είχα ενθουσιαστεί - παραδόξως αυτό δίνει περισσότερη τροφή για σκέψη. Δύο είναι τα σημεία που θα επισημάνω: 

Πρώτο : Η διαρκής αμφισβήτηση της απόλυτης εξουσίας και κυριαρχίας: Ο ήρωας όσο κερδίζει σε δύναμη χάνει σε προσωπική ζωή, σε καθημερινή ευτυχία. Ταυτόχρονα αμφισβητεί βαθιά το αν η απόλυτη δύναμη που του δίνεται είναι τελικά κάτι θετικό.Τα οράματα των πολέμων που αναπόφευκτα έρχονται, οι ποταμοί του αίματος, τον κρατούν άγρυπνο, λειτουργούν ως ένα είδος μελλοντικών τύψεων. 

Δεύτερο : Ποτέ δεν χώνευα την έννοια του μεσσία, αυτού που θα έρθει και θα μας σώσει. Αν δεν αντιδράσουμε μόνοι μας δεν πρόκειται να σωθούμε από τίποτα και από κανέναν (και μάλιστα ουρανοκατέβατο και μεταφυσικό). Όμως γιατί γράφω τόσο καλά λόγια για το "Dune", μια ταινία (και βιβλίο) που ακριβώς περιστρέφεται γύρω από αυτή την έννοια; Δεν μπορώ να πω πολλά, θα ήταν ασυγχώρητο spoiler, αλλά στο έπος αυτό η έννοια του μεσσία "προσγειώνεται", εξηγείται, προετοιμάζεται... Τίποτα μεταφυσικό στην συγκεκριμένη περίπτωση...

Και φυσικά απόλαυσα για μια ακόμα φορά τις διαρκείς ίντριγκες, τα σχόλια πάνω στην πολιτική, τα "σχέδια μέσα στα σχέδια" κλπ. κλπ.

Για μένα, που δεν ενθουσιάζομαι πλέον με τα blockbuster και που συνήθως τα θεωρώ το ένα χειρότερο από το άλλο, το Dune (συνολικά) είναι ίσως το καλύτερο αμερικάνικο blockbuster από το 2000 (και τον Villaneuve έναν από τους καλύτερους εν ζωή δημιουργούς).