ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ "ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΗΜΩΝΙΕΣ"

 

Να και άλλη μία από τις (σχετικά) αρκετές καλές ελληνικές των τελευταίων χρόνων, και μάλιστα πρωτοεμφανιζόμενης δημιουργού: "Πίσω από τις Θημωνιές " (2022) της Ασημίνας Προέδρου, ένα πυκνό δράμα που διαδραματίζεται στη σύγχρονη ελληνική επαρχία.

Ένας μεσήλικας ψαράς στις Πρέσπες, που πουλά το εμπόρευμά του και στα Σκόπια και προσπαθεί απεγνωσμένα να μη λείψει τίποτα από την οικογένειά του (η γυναίκα του και μία κόρη), εμπλέκεται βαθμιαία στη "μπίζνα" της μεταφοράς λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Τα πράγματα θα αρχίσουν να μπερδεύονται όταν δύο παιδιά ανακαλύπτουν τυχαία το πτώμα ενός μετανάστη που πνίγηκε κατά τη μεταφορά...

Το φιλμ εξετάζει πολλά προβλήματα της ελληνικής επαρχιακής κοινωνίας: Τη δυσβάστακτη οικονομική κρίση, που εξακολουθεί να σοβεί κάνοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού να είναι χρεωμένο, το μεταναστευτικό πρόβλημα και την διαφορετική αντιμετώπισή του από το ντόπιο πληθυσμό, το ρόλο της εκκλησίας (και των πιστών), την πάντα υποδεέστερη θέση της γυναίκας (ακόμα και της νεαρής, μοντέρνας κόρης), την πνιγηρή και συχνά υποκριτική ατμόσφαιρα της ελληνικής επαρχίας (και κάθε επαρχίας, φαντάζομαι) κλπ. 

Όλα αυτά δομούνται με πολύ καλό τρόπο από το σφιχτό σενάριο και το φιλμ παρακολουθείται δίχως να κάνει πουθενά "κοιλιά". Απαισιόδοξο βεβαίως, καταδεικνύοντας μια ζοφερή πραγματικότητα, αλλά συγχρόνως αληθινό και ζωντανό. Βρήκα πολύ καλή τη χρήση του ευρήματος της αφήγησης της ιστορίας από τα μάτια τριών διαφορετικών ανθρώπων (των τριών μελών της οικογένειας). Παρακολουθούμε όσα αφορούν αρχικά τον πατέρα, στη συνέχεια τη μητέρα και τέλος την κόρη. Κάθε μια από τις ματιές αυτές, αν την παρακολουθήσεις από μόνη της, έχει ελλείψεις και κενά. Όταν όμως ολοκληρωθεί και το τελευταίο μέρος το παζλ συμπληρώνεται με άψογο τρόπο και ο θεατής κατανοεί πλήρως τα μέχρι τότε αποσπασματικά δοσμένα γεγονότα.

Από τις καλές ταινίες των τελευταίων ετών και ελπιδοφόρο ξεκίνημα για την Προέδρου. Θα την παρακολουθούμε.