ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ ΣΤΟ "ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ"

 

Το 2021 ο πάντα ενδιαφέρων Guillermo del Toro γυρίζει το "Μονοπάτι των Χαμένων Ψυχών" (Nightmare Alley) με ένα καστ από γνωστούς ηθοποιούς (Μπράντλεϊ Κούπερ, Ουίλιαμ Νταφόε, Κέιτ Μπλάνσετ, Τόνι Κολέτ, Ρον Πέρλμαν, Ρούνι Μάρα κλπ.) Αυτή τη φορά δεν κινείται στο χώρο του φανταστικού, περνά "ξυστά" όμως, σχεδόν τον αγγίζει.

Κάπου στη δεκαετία του 40 ένας άνδρας με εξαιρετικές ικανότητες να γοητεύει με τα λόγια του τους πάντες γύρω του πιάνει δουλειά σ' ένα περιπλανώμενο τσίρκο και σύντομα γίνεται σταρ εκεί  με διάφορα νούμερα που έχουν σχέση με τη μαντεία (όχι, δεν έχει κάποιο χάρισμα, είναι απλώς πολύ έξυπνος και έτοιμος για απάτες). Θα φύγει με μία κοπέλα από το τσίρκο και θα πάει στη "μεγάλη πόλη", όπου οι βλέψεις του θα γίνουν πολύ υψηλότερες. Σύντομα θα μπλέξει με έναν σκληρό πολυεκατομμυριούχο, αλλά και με μια όμορφη ψυχίατρο, εξ ίσου επικίνδυνη ίσως...

Ο del Toro, με δεδομένη τη σκηνοθετική ικανότητά του, αφηγείται εδώ μια τυπική ιστορία ανόδου και πτώσης. Και γιατί έρχεται η πτώση; Λόγω της μεγαλύτερης ίσως ανθρώπινης κατάρας, της απληστίας. Ο ήρωας θέλει να φτάσει όσο ψηλά γίνεται, εκεί που "κατοικούν" μόνο αυτοί που κυβερνούν ουσιαστικά τον κόσμο (συνήθως εγκληματίες ουσιαστικά και οι ίδιοι) και εκεί δεν υπάρχει χώρος για παρείσακτους. Είναι σίγουρο ότι τα φτερά του θα καούν. Παράλληλα, επειδή ο ήρωάς μας χρησιμοποιεί απάτες που σχετίζονται με την παραψυχολογία, τη μαντεία κλπ., ο σκηνοθέτης βρίσκεται στα νερά του και μπορεί να κινηθεί στους προσφιλείς του χώρους που έστω θυμίζουν φανταστικό.

Οι εικόνες είναι εντυπωσιακές και υποβλητικές, είπαμε ότι η δεξιοτεχνία του del Toro δεν αμφισβητείται, ωστόσο η ταινία μάλλον με κούρασε. Ίσως να φταίει η μεγάλη διάρκεια, ίσως να χάθηκε κάπου ο ρυθμός, αλλά δεν έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος. Ίσως να φταίει και η μεγαλεπήβολη ματιά του σκηνοθέτη, δεν ξέρω. Πάντως κάτι δεν μου πήγε καλά για να το χαρακτηρίσω "εξαιρετικό". Ωστόσο σίγουρα τις εικόνες θα τις απολαύσετε.