Ο ΜΠΑΜΠΑΣ, Η ΜΑΜΑ ΚΑΙ Η "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ"

O Robert Zemeckis στις δεκαετίες των 80 και 90 αποδείχτηκε ένας εξαιρετικά εμπορικός σκηνοθέτης, με επιτυχίες που θύμιζαν αυτές του Σπίλμπεργκ. Το 1985 για παράδειγμα γυρίζει την "Επιστροφή στο Μέλλον" (Back to the Future), η οποία γίνεται μια από τις γνωστότερες ταινίες των 80ς και η οποία ακολουθε'ιται από δύο sequels από τον ίδιο.
Ο νεαρός ήρωας, ατίθασο παιδί των 80ς, στέλνεται κατά λάθος πίσω στο χρόνο, στη δεκαετία του 50 συγκεκριμένα, μετά από ένα πείραμα του φίλου του ηλικιωμένου εφευρέτη Έμμετ Μπράουν. Τι προσπαθεί να κάνει εκεί (εκτός από το να επιστρέψει στην εποχή του); Να... γνωρίσει μεταξύ τους και να βοηθήσει να τα φτιάξουν οι τινέιτζερς ακόμα γονείς του, πράγμα που μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο καθώς είναι εντελώς αταίριαστοι σαν χαρακτήρες, αλλιώς η ίδια του η ύπαρξη τίθεται υπό αμφισβήτηση...
Κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, η ταινία βρίσκει την ευκαιρία να μας δείξει χαρακτηριστικές εικονες και μουσικές τόσο των 80ς όσο και των 50ς, ενώ ο πιτσιρικάς τότε Michael J. Fox έμοιαζε να είναι όχι μόνο ο ηθοποιός - σύμβολο των 80ς, αλλά και μια μελλοντική εγγύηση (πράγμα που διαψεύστηκε). Και δίπλα του, βέβαια, σε ένα ρόλο - παρωδία του κλασικού "κακού επιστήμονα" των ταινιών ΕΦ, ο απολαυστικός Christopher Lloyd. Χιούμορ, ανήλικοι έρωτες, "εύκολη" νεανική επαναστατικότητα και βέβαια ένα ταξίδι στο χρόνο, όλα σε σωστές δόσεις, συνθέτουν την συνταγή της επιτυχίας του φιλμ. Ενός νεανικού φιλμ βεβαίως, που υπόσχεται διασκέδαση και πάλι διασκέδαση.
Φυσικά και μπορεί να εντοπίσει κανείς πλήθος από απιθανότητες. Ιδιαίτερα στις τελευταίες σκηνές, όπου για να πετύχει το ταξίδι της επιστροφής χρειάζονται μια σειρά από απίθανες συγκυρίες και τέλειο timing. Ποιος νοιάζεται όμως; Αλοίμονο αν σε τέτοια φιλμ ψάχναμε για αληθοφάνεια. Τελικά, αυτό που διαπίστωσα είναι ότι, μετά τόσα χρόνια, η ταινία παραμένει διασκεδαστική.
Εννοείται ότι δεν μιλάω σε καμιά περίπτωση για μεγάλο φιλμ, για σταθμό ή ό,τι άλλο τέτοιο. Απλώς και μόνο - το ξαναλέω - πιστεύω ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίπτωση διασκεδαστικής ταινίας (και μόνο) που αντέχει στο χρόνο.